7 συμβουλές για να κρατήσετε το σκύλο μακριά από τις σκνίπες του καλααζάρ

Μπορούμε να πάρουμε αρκετά μέτρα για να μη μολυνθεί ο αγαπημένος μας τετράποδος από Λεϊσμανίαση (καλααζάρ), αλλά, δυστυχώς, κανένα από αυτά δεν είναι από μόνο του ικανοποιητικά αποτελεσματικό.

Συνδυάζοντας όσα περισσότερα μπορούμε είμαστε σε καλό δρόμο για την προστασία του.

Το πότε θα ξεκινήσουμε, κάθε χρόνο, την πρόληψη εξαρτάται από το πόση υγρασία έχει η περιοχή που κατοικούμε και πόσο νωρίς έπιασαν οι ζέστες. Μόλις νιώσουμε να μας τσιμπάνε τα πρώτα κουνούπια έχει φτάσει η ώρα να λάβουμε τα μέτρα μας:

1. Με τη δύση του ήλιου, αποσύρουμε το ζώο στο εσωτερικό του σπιτιού ή, έστω, σε σημείο που φυσάει ή κάνει ρεύμα, ψηλά (ιδανικά πάνω από τον πρώτο όροφο), μακριά υγρασίες και άλλα λιμνάζοντα νερά (φρεσκοποτισμένους κήπους, νοτισμένο χώμα, γλάστρες, πιατάκια γλάστρας, υδρορροές, φρεάτια, ακόμα και το μπολ νερού του) για όσο κοιμάται. Στη βόλτα, για το διάστημα που κινείται, δεν κινδυνεύει.
* Μεταξύ μας, αν μένετε κοντά σε βαλτότοπους και δεν θέλετε, επ’ ουδενί, ο σκύλος να κοιμάται μέσα… ίσως θα πρέπει να μετακομίσετε.

2. Χρησιμοποιούμε αντιπαρασιτικές αμπούλες ή κολάρα που περιέχουν περμεθρίνη (Permethrin) ή δελταμεθρίνη (Deltamethrin) σε συνεννόηση με τον κτηνίατρο.
* Προσοχή: η χρήση κάποιων προϊόντων δεν ενδείκνυται στην περίπτωση που ο σκύλος μένει μέσα στο σπίτι, για τη δική μας ασφάλεια. Διαβάστε προσεκτικά τα ψιλά γράμματα στις οδηγίες χρήσης. (Διαβάστε εδώ πώς τα τοποθετούμε σωστά, ώστε να είναι αποτελεσματικά.)

3. Προμηθευόμαστε σπρέι απωθητικό για τις σκνίπες (ή το παρασκευάζουμε). Το εφαρμόζουμε στο ζώο καθημερινά, λίγο πριν το σούρουπο, επιμένοντας στα πιο άτριχα σημεία (πτερύγια αυτιών, μύτη, κοιλιά, βουβώνες).

Το πρόσωπο και ειδικά η μύτη προσελκύουν τα περισσότερα τσιμπήματα, αλλά οι περισσότεροι σκύλοι ενοχλούνται πολύ όταν τους φυσάμε στη μύτη.

Για αυτό φοράμε πλαστικά γάντια κατά την εφαρμογή και ψεκάζουμε την παλάμη μας, μέχρι το γάντι να υγρανθεί. Απλώνουμε με το χέρι το προϊόν, χαϊδεύοντας ήρεμα, στην περιοχή του προσώπου και ειδικά στη μουσούδα, προσέχοντας να μην πάει στα μάτια.

* Αν του φοράτε φουλάρια είναι καλή ιδέα να τα ψεκάζετε τακτικά με το ίδιο σκεύασμα – για έξτρα προστασία.

4. Γεμίζουμε τον κήπο ή το μπαλκόνι μας με αρωματικά φυτά που απωθούν τις σκνίπες (και νοστιμίζουν το φαγητό!) όπως βασιλικό, μέντα, δυόσμο, θυμάρι, γλυκάνισο, δάφνη, αρμπαρόριζα, λεβάντα, φασκόμηλο, λουίζα (λεμονόχορτο) και δεντρολίβανο.

5. Όλοι γνωρίζουμε ότι το ηλεκτρικό φως (και συγκεκριμένα η υπεριώδης ακτινοβολία) τραβάει σαν μαγνήτης κουνούπια και σκνίπες. Αντικαθιστούμε τους κοινούς γλόμπους με λαμπτήρες τεχνολογίας LED που δεν τα προσελκύουν, φτάνει να το αντέχει η τσέπη μας.

6. Αν το ζώο κοιμάται έξω, τοποθετούμε κοντά στο σπιτάκι του, αλλά σε μεγαλύτερο ύψος, μια ισχυρή ηλεκτρική αντικουνουπική λάμπα τεχνολογίας Blue Light (που έλκει και σκοτώνει σκνίπες & κουνούπια σε πλέγμα υψηλής τάσης). Βάλτε χρονοδιακόπτη, για να ανάβει καθημερινά, την ώρα που σκοτεινιάζει.

7. Με 1-2 αιματολογικές εξετάσεις κάθε χρόνο θα προλάβουμε την αρρώστια στην αρχή. Μια την άνοιξη και μια το Νοέμβριο, για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο.

Σκύλος σώζει γάτα από τις πλημμύρες στη Βοσνία

Μία συγκινητική φωτογραφία που απεικονίζει ένα «ηρωικό» σκύλο να σώζει για γάτα που κινδυνεύει από την πλημμύρα στη Βοσνία κάνει τις τελευταίες ώρες το γύρο του διαδικτύου.

Μία συγκλονιστική και παράλληλα τρυφερή ιστορία περιγράφει μια φωτογραφία που έρχεται από τη Βοσνία που τις τελευταίες ημέρες πλήττεται από τις χειρότερες πλημμύρες των τελευταίων 120 ετών.

Ένας σκύλος που διαισθάνθηκε ότι μια γάτα δίνει άνιση μάχη με την οργή του νερού και κινδυνεύει να πνιγεί αβοήθητη ανέλαβε αμέσως δράση. Ο σκύλος αψηφώντας τον κίνδυνο και ρισκάροντας τη ζωή του αποφάσισε να σώσει μία γάτα, την οποία όπως «μαρτυρά» και ο φωτογραφικό φακός την κουβαλάει με μεγάλη προσοχή πάνω στην πλάτη του.

Η γάτα είναι τόσο φοβισμένη, που έχει γαντζωθεί στην πλάτη του πολύτιμου φίλου της, ο οποίος βγαίνει από το νερό με μεγάλη προσοχή για να μην την ρίξει!

Πρόληψη του κάθε ζώου από φόλες... Σώσε κι εσύ μια ζωή

Μια βόλτα με το τετράποδό σας μπορεί εύκολα να του στοιχίσει την ζωή αφού ασυνείδητοι άνθρωποι συνεχίζουν να βάζουν φόλες όχι μόνο κατά των αλεπούδων, τσακαλιών και των κουναβιών αλλά και κατά των σκύλων και γατών.

Παρακαλούμε να διαβάστε προσεχτικά τις σελίδες που αφορούν το θέμα και να δώστε βάση στις συμβουλές!

‘Όταν πάτε βόλτα το σκύλο σας φροντίστε να το βλέπετε πάντα και να μην γλύφει ή καταπίνει κάτι που βρίσκει! Ο πιο ασφαλές τρόπος να το αποφεύγετε είναι να του φοράτε φίμωτρο κατά την διάρκεια της βόλτας (είναι πολύ σημαντικό το φίμωτρο να είναι έτσι εφαρμοσμένο ώστε ο σκύλος να μπορεί να λαχανιάζει και να πίνει νερό φορώντας το!)

Επιχειρήματα όπως «μα εκεί που πάω βόλτα εγώ δεν νομίζω να υπάρχει φόλα» ή «μα εκεί πάμε βόλτα πάντα και ποτέ δεν υπήρχε φόλα» ή «μα αφού τον έχω δεμένο» είναι κάθε άλλο παρά βάσιμες! Αν τα άτομα που βάζουν τις φόλες ακολουθούσαν κάποια λογική το να τις προλαμβάνουμε θα ήταν παιχνίδι!

Ο κίνδυνος ζωής προέρχεται κυρίως από τα ζιζανιοκτόνα τα οποία πωλούνται φτηνά και ελεύθερα. Δρουν συνήθως πολύ γρήγορα και μπορούν εντός δεκαλέπτου να προκαλούν το θάνατο του σκύλου σας αν δεν λαμβάνετε δράση!

Γι΄ αυτό, σε κάθε βόλτα να φέρετε ΜΑΖΊ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΣΑΣ ένα εμετικό φάρμακο (Filtalon) και Ατροπίνη, αφού η γρήγορη δράση μπορεί να σώζει την ζωή του σκύλου σας! Τα φάρμακα δεν στοιχίζουν πολλά και τα βρίσκετε σε σχεδόν κάθε φαρμακείο. Το καλοκαίρι, όταν κάνει ζέστη, καλό θα ήταν να τα ανανεώνετε τακτικά ή να τα κουβαλάτε σε μια τσάντα μαζί με μια μικρή παγοκύστη για να τα κρατάτε δροσερά.

Στο φαρμακείο ζητήστε λοιπόν:
Ατροπίνη – κυκλοφορεί σε αμπούλες του 1 ml, για έναν σκύλο που ζυγίζει 20 κιλά να αγοράστε προληπτικά 4 αμπούλες
Filtalon – κυκλοφορεί σε αμπούλες των 2 ml
Σύριγγες – μια σύριγγα των 2,5 ml για την Ατροπίνη και μια σύριγγα του 1 ml για το Filtalon. Αν ο σκύλος σας είναι πολύ μεγάλος και βαρύς να επιλέγετε σύριγγες μεγαλύτερης χωρητικότητας .

Αν παρατηρείτε τρέμουλο και σπασμούς καθώς και έντονη σιαλόρροια τότε πρέπει να δράσετε!
Χορηγείτε αμέσως Ατροπίνη.

Δοσολογία Ατροπίνης: 1 ml = 1 αμπούλα ανά 10 κιλά βάρους του σκύλου. Κάνετε ένεση στο μυ ή στο σβέρκο. Μετά από 10 λεπτά θα έπρεπε να μειώνονται τα συμπτώματα. Μόλις ξαναυξηθεί – μπορεί η δράση του δηλητηρίου ν΄ αρκεί περισσότερο από της Ατροπίνης – επαναλαμβάνετε την ίδια δόση (αν χρειαστεί επαναλαμβανόμενες φορές)!
ΠΡΟΣΟΧΗ: αν οι κόρες των ματιών είναι διασταλμένες μη χορηγείτε άλλο φάρμακο! Ο αυξημένος σφυγμός προκαλείται από την Ατροπίνη και είναι φυσιολογικός.

Μετά κάνετε ένεση με Filtalon για να προκαλείτε εμετό ώστε το δόλωμα με το δηλητήριο μπορεί να αποβάλλεται. Προϋπόθεση για την χορήγηση του Filtalon είναι το δόλωμα να έχει καταπιωθεί εντός των τελευταίων 30 – 60 λεπτών και ο σκύλος να έχει ακόμα τις αισθήσεις του αλλιώς ο εμετός μπορεί να προκαλέσει ασφυξία.

Δοσολογία Filtalon: 0,2 ml (αντιστοιχούν σε 1/10 του περιεχομένου της αμπούλας) ανά 10 κιλά σωματικού βάρους του σκύλου. Κάντε υποδόρια ένεση. Για την ακριβή δοσολογία να έχετε μαζί σας μια σύριγγα του 1 ml.
ΠΡΟΣΟΧΗ: μια και μοναδική χορήγηση – μην επαναλαμβάνετε αν δεν υπάρχει αντίδραση!!!

Αν δεν έχετε κάνει ποτέ ένεση:
Προσέξτε να μην υπάρχει αέρας μέσα στην σύριγγα. Πιάστε με το ένα χέρι σας το δέρμα στο σβέρκο του σκύλο μ΄ έναν τρόπο ώστε να σχηματίσει ένα ρολό δέρματος παράλληλα με το σώμα του ζώου. Με το άλλο χέρι εισάγετε τη σύριγγα χωρίς να διστάζετε. Κρατάτε το κύλινδρο της σύριγγας με όλα σας τα δάχτυλα για να μην αρχίστε να εισάγετε το φάρμακο πρόωρα! Για να εισάγετε τη βελόνα σωστά και να μη βγει σ΄ άλλο σημείο εισάγετε την σύριγγα παράλληλα με το ρολό δέρματος. Μην ανησυχείτε, ο σκύλος σας δεν θα καταλάβει τίποτα!

Κάντε προπόνηση σε λούτρινο ζωάκι για να είστε προετοιμασμένοι όταν έρθει η ώρα!

Συμπληρωματικά δώστε ενεργό άνθρακα μόλις το ζώο έχει κάνει εμετό και μπορεί να καταπίνει. Αν δεν ήταν επιτυχής η χορήγηση το εμετικού επιμένετε σε άδειασμα στομαχιού μόλις φτάστε στον κτηνίατρο.

Είναι σημαντικό να δηλώστε το συμβάν και να κάντε μήνυση κατ’ αγνώστου στο τοπικό αστυνομικό τμήμα. Η χρήση φόλας απαγορεύεται! Σύμφωνα με το νόμο 3170 για τα ζώα συντροφιάς και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, οι παραβάσεις τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι έξι μήνες ή με χρηματική ποινή από τριακόσια μέχρι χίλια πεντακόσια Ευρώ ή και με τις δυο ποινές

Σπιτικό σπρέι για ψύλλους, σκνίπες, τσιμπούρια στα ζώα

Γιατί να αγοράζουμε ακριβά φαρμακευτικά αντιπαρασιτικά προϊόντα, όταν μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας...ένα οικολογικό σπιτικό σκεύασμα, και μάλιστα με ελάχιστο κόστος; Κατάλληλο για σκύλους & γάτες.

Οι δύο μεγαλύτεροι καλοκαιρινοί εχθροί του σκύλου μας είναι πλέον γνωστοί σε όλους. Ο πρώτος είναι η φλεβοτόμος σκνίπα, που προκαλεί τρόμο στους περισσότερους ιδιοκτήτες, καθώς ευθύνεται για τη λεϊσμανίαση, ευρέως γνωστή και ως καλααζάρ. Ο δεύτερος εχθρός είναι τα τσιμπούρια, που, αν και παραγνωρισμένα, ευθύνονται για την εξίσου συνηθισμένη και θανατηφόρο ερλιχίωση.

Λιγότερο επικίνδυνοι, αλλά πολύ ενοχλητικοί, είναι και οι ψύλλοι, οι οποίοι, σε αντίθεση με τα τσιμπούρια και τις σκνίπες που δεν πολυσυμπαθούν τα αιλουροειδή, πολιορκούν στενά και τις γάτες. Αυτοί οι μικροί λαθρεπιβάτες της γούνας προκαλούν στα κατοικίδιά μας συμπτώματα όπως έντονο κνησμό, έλκη, αλλεργική δερματίτιδα και ταινίωση.

Για να θωρακίσουμε σκύλους και γάτες απ’ όλους αυτούς τους παρείσακτους ξενιστές, συνιστάται συνήθως να χρησιμοποιούνται δραστικά φαρμακευτικά σπρέι και αμπούλες, ειδικά σχεδιασμένα για να εξολοθρεύουν τα παράσιτα.

Πόσες φορές, όμως, δεν έχετε αναρωτηθεί εάν αυτά τα προϊόντα περιέχουν τυχόν βλαβερά συστατικά για την υγεία του κατοικίδιου σας;

Για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο, σας προτείνουμε μια εναλλακτική συνταγή απώθησης των εξωπαρασίτων, που περιέχει μόνο φυσικά συστατικά, άκακα για το σκύλο και τη γάτα σας. Σας εγγυόμαστε ότι ο χρόνος, ο κόπος και τα χρήματα που απαιτούνται για την παρασκευή του είναι αμελητέα.

Φυσικό απωθητικό για παράσιτα

Υλικά

1 λίτρο νερό
5 φύλλα ευκαλύπτου*
1 κουτ. σούπας ξίδι
1 κουτ. σούπας βότκα
4 – 5 σταγόνες αιθέριο έλαιο neem (ψευδομελέλαιο, από το φυτό Azadirachta Indica, περιέχει αζαδιραχτίνη) για σκύλους και γάτες ή, μόνο για σκύλους, 4-5 σταγόνες αιθέριο έλαιο τεϊόδεντρου (tea tree oil)*

*Θα τα βρείτε στα καταστήματα υγιεινής διατροφής. Τα φύλλα ευκάλυπτου μπορείτε επίσης να βρείτε στην παραλία, στο νησί.

Διαδικασία

Βάζουμε το νερό στη φωτιά. Μόλις πάρει βράση, προσθέτουμε τα φύλλα του ευκαλύπτου και τα αφήνουμε να σιγοβράσουν. ∆έκα λεπτά αργότερα αποσύρουμε το κατσαρολάκι από τη φωτιά και προσθέτουμε το ξίδι, τη βότκα και το αιθέριο έλαιο τεϊόδεντρου. Αφού κρυώσει το μείγμα, αφαιρούμε τα φύλλα, βάζουμε το υγρό σε ένα ψεκαστήρι και ψεκάζουμε καθημερινά το τετράποδο – το σκύλο κατά προτίμηση πριν από τη μεγάλη απογευματινή βόλτα.

Κοιμάται έξω;

Ένα οικολογικό σπρέι δεν αρκεί για να προστατέψει το σκύλο σας από τη σκνίπα. Θα χρειαστεί να πάρετε όλα τα μέτρα ασφαλείας που συστήνονται από τους κτηνιάτρους.

Ας μη γελιόμαστε. Ανεξάρτητα από το απωθητικό προϊόν που χρησιμοποιείτε και από το πόσο τυπικοί είστε με τους ψεκασμούς, είναι σχεδόν βέβαιο ότι κάποια στιγμή τα ζώα που κοιμούνται έξω θα νοσήσουν από καλααζάρ.

Αν πραγματικά ανησυχείτε για την υγεία του σκύλου σας και θέλετε να του προσφέρετε μια ισχυρή ασπίδα προστασίας, η αποτελεσματικότερη μέθοδος είναι αναμφισβήτητα η μετακόμισή του εντός του σπιτιού, έστω μόνο για το βράδυ.

Συστήνοντας έναν σκύλο στη γάτα μας (ή και το αντίστροφο!)

Αν είστε ιδιοκτήτης ενός σκύλου και σκέφτεστε να υιοθετήσετε και μια γατούλα ή το αντίστροφο, έχει μεγάλη σημασία να σκεφτείτε τις λεπτομέρειες της πρώτης τους συνάντησης.

Αφήνοντας μια αρκετά αυταρχική γάτα και έναν ατίθασο σκύλο ελεύθερους στο ίδιο δωμάτιο για πρώτη φορά, υπογράφετε την αποτυχία της μεταξύ τους σχέσης! Είναι προτιμότερο λοιπόν να αφιερώσετε χρόνο και να σχεδιάσετε προσεκτικά την πρώτη τους συνάντηση.

Συνδυασμός σκύλου και γάτας

• Αν σκέφτεστε να υιοθετήσετε μια γάτα έχοντας ήδη ένα σκύλο ή το αντίστροφο, πρέπει να λάβετε υπόψη σας τις προσωπικότητες των δύο ζώων. Είναι καλό να αναζητήσετε κάποιο ζωάκι το οποίο, στο παρελθόν, είχε σχέσεις με εκπροσώπους του άλλου είδους.
• Αν ο σκύλος σας έχει την τάση να ορμά, να κυνηγά, να επιτίθεται σε γάτες τότε μάλλον θα πρέπει να απορρίψετε την ιδέα - ή τουλάχιστο να προχωρήσετε προσεκτικά. Επιπρόσθετα, ένας σκύλους που γρυλίζει ή γαυγίζει μανιωδώς στις γάτες μάλλον θα ήταν καλύτερο να έχει μόνο ανθρώπους ή και σκύλους στο περιβάλλον του. Τα ίδια ισχύουν φυσικά και για τις γάτες.
• Αν ο σκύλος σας αρέσκεται στο κυνηγητό, τότε μια φοβισμένη, ντροπαλή γάτα που τρέχει να κρυφτεί με το παραμικρό δεν αποτελεί την καλύτερη επιλογή, αφού θα προκαλούσε τον σκύλο σας να την κυνηγήσει. Κατά παρόμοιο τρόπο, μια άκρως ενεργητική γάτα που τρέχει ασταμάτητα θα αποτελούσε επίσης λανθασμένη επιλογή. Καλύτερη περίπτωση θα αποτελούσε μια ήρεμη γάτα με αυτοπεποίθηση, που δε θα έτρεχε φοβισμένη στην προοπτική παιχνιδιού με τον σκύλο σας.
• Αν ο σκύλος σας παίζει με απότομο και άγριο τρόπο, είναι καλύτερο να αποφύγετε τα πολύ μικρά γατάκια ή τις γάτες προχωρημένης ηλικίας, αφού θα τραυματίζονταν εύκολα. Προτιμήστε τις παιχνιδιάρες, ενήλικες γάτες που τους αρέσουν τα παιχνίδια αλλά έχουν και αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να μπορούν να προσέξουν τον εαυτό τους.
• Αν ο σκύλος ή η γάτα σας είναι προχωρημένης ηλικίας, ήρεμος, ήσυχος ή ακόμα και αγχωτικός τότε ένα ήρεμο ζωάκι του άλλου είδους θα αποτελούσε ιδανική επιλογή. Αποφύγετε θορυβώδεις συντρόφους που ενδεχομένως να ενοχλήσουν ή να φοβήσουν το άλλο σας κατοικίδιο.

Η διαδικασία της γνωριμίας

Ανεξάρτητα από το αν σκοπεύετε να υιοθετήσετε σκύλο ή γάτα, η πρώτη γνωριμία μεταξύ του παλιού και του καινούριου σας κατοικιδίου έχει πολύ μεγάλη σημασία. Ιδού τέσσερα βήματα τα οποία μπορούν να σας βοηθήσουν ώστε η γνωριμία τους αυτή να στεφθεί με επιτυχία.

Βήμα 1ο : Επιλέξτε την κατάλληλη τοποθεσία για τη γνωριμία

Όντας ιδιοκτήτης γάτας : Μην πάρετε τη γάτα μαζί σας στο καταφύγιο από όπου ενδεχομένως σκοπεύετε να πάρετε το νέο σας σκυλάκι. Προτιμήστε το σπίτι σας ως τόπο γνωριμίας των δύο ζώων

Όντας ιδιοκτήτης σκύλου : Κατά παρόμοιο τρόπο, μην παίρνετε τον σκύλο σας στο καταφύγιο και μη τον φέρνετε σε επαφή με άλλες γάτες, αφού η παρουσία του εκεί ενδεχομένως να τις αγχώσει. Καλό είναι να ρωτήσετε τους ανθρώπους του καταφυγίου αν γνωρίζουν / έχουν κάποια γάτα που έχει... “παρελθόν” με σκύλους και η οποία θα μπορούσε να γνωρίσει τον σκύλο σας υπό ελεγχόμενες συνθήκες. Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, μια εναλλακτική θα ήταν να γνωρίσετε στον σκύλο σας μια γάτα συνηθισμένη σε σκύλους η οποία ανήκει σε κάποιον φίλο ή συγγενή σας. Ως τελευταία εναλλακτική, φέρτε την γάτα στο σπίτι σας και επιχειρήστε να της γνωρίσετε εκεί τον σκύλο σας.

Βήμα 2ο : Χωρίστε τα δύο ζωάκια

• Κάποιες φορές ο σκύλος πρέπει να περιορίζεται σε ένα δωμάτιο (ή να μεταφερθεί σε άλλο μέρος, αν δεν μπορεί να μείνει μόνος του) προκειμένου η γάτα να έχει τον χρόνο να περιπλανηθεί ελεύθερα στο σπίτι και να ανακαλύψει τη μυρωδιά του σκύλου του.
• Μέσα σε διάστημα κάποιων ημερών, περιορίζετε εναλλάξ τα δύο ζώα στον χώρο τους, προσφέροντας κάθε φορά στο ένα από τα δύο περισσότερο ελεύθερο χώρo ώστε να ανακαλύψει τη μυρωδιά του άλλου.
• Αν ο σκύλος σκάβει με μανία στο “εμπόδιο” που τον χωρίζει από τη γάτα ή της γαυγίζει για πάνω από μία - δυο ημέρες, τότε μάλλον απαιτείται ειδική εκπαίδευση ή / και η συμβολή ενός επαγγελματία εκπαιδευτή.
• Όταν στο σπίτι δε βρίσκεται κανείς, ο σκύλος ή η γάτα πρέπει να περιορίζεται κάπου ώστε να μην λάβουν χώρα συναντήσεις των δύο ζώων δίχως την επίβλεψη κάποιου ανθρώπου.
• Όταν ο σκύλος ηρεμήσει (ή τουλάχιστον δεν φαίνεται να έχει πρόβλημα με τη γάτα) και η γάτα χαλαρώσει, τρώει και χρησιμοποιεί την άμμο της φυσιολογικά μπορείτε να προχωρήσετε στο 3ο βήμα.

Bήμα 3ο : Πραγματοποιήστε επαφές που να “δεσμεύουν” το ένα από τα δύο ζωάκια

• Βάλτε και τα δύο ζωάκια στον ίδιο χώρο ταυτόχρονα, αλλά κρατήστε δεμένο τον σκύλο σας.
• Συνεχίστε με αυτό τον τρόπο γνωριμίας μέχρι ο σκύλος να ηρεμήσει και να αγνοεί τη γάτα η οποία θα πρέπει επίσης να είναι ήρεμη, να τρώει και να χρησιμοποιεί την άμμο της κανονικά.
• Αν παρατηρήσετε σημάδια επιθετικότητας σε κάποιο από τα δύο ζωάκια, παραμείνετε για περισσότερο χρόνο στο 2ο βήμα.
• Συνεχίστε μέχρι τα δύο ζωάκια να δείχνουν ήρεμα και χαρούμενα όντας το ένα μαζί με το άλλο.
• Όπως και στο 2ο βήμα, όταν στο σπίτι δε βρίσκεται κανείς, ο σκύλος ή η γάτα πρέπει να περιορίζεται κάπου ώστε να μην λάβουν χώρα συναντήσεις των δύο ζώων δίχως την επίβλεψη κάποιου ανθρώπου.

Βήμα 4ο : Επιτρέψτε τις επαφές των δύο ζώων δίχως την επίβλεψή σας

• Οι επαφές των δύο ζώων δίχως την επίβλεψή σας μπορούν να λάβουν χώρα εφόσον έχετε παρατηρήσει τη συνύπαρξη των δύο ζώων για σημαντικό χρονικό διάστημα (π.χ. έναν μήνα) και είστε σίγουροι πως δε θα πληγώσουν το ένα το άλλο.

Εκπαιδευτική συμβουλή :

Αν ο σκύλος κοιτά επίμονα τη γάτα ή την πόρτα που τον χωρίζει από τη γάτα, προσπαθήστε να του αποσπάσετε την προσοχή με κάποια λιχουδιά, ένα χαρούμενο επιφώνημα ή οδηγώντας τον απαλά με το λουρί του προς άλλη κατεύθυνση. Όταν ο σκύλος απομακρυνθεί από τη γάτα, προσφέρτε του μια λιχουδιά. Αν την δεχθεί, επαναλάβετε τη διαδικασία μέχρι να σταματήσει να επικεντρώνεται στην πόρτα ή τη γάτα.

Προειδοποιητικά σημάδια :

• Αν ο σκύλος παραμένει υπερβολικά συγκεντρωμένος στη γάτα ή την πόρτα που τον χωρίζει απ’ αυτή δίχως να παίρνει τα μάτια του από αυτήν, αν σας αγνοεί εντελώς ή ξεφυσά απότομα όταν κινείται η γάτα, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Αν αναζητάτε έναν σκύλο για το σπίτι σας, ψάξτε κάποιον άλλο. Αν αυτός είναι ο σκύλος σας, μάλλον θα πρέπει να εγκαταλείψετε την ιδέα της υιοθεσίας μιας γάτας.
• Αν κάποια στιγμή ο σκύλος ξεφυσά, γρυλίζει ή δείχνει οποιαδήποτε επιθετικότητα απέναντι σε μια ήρεμη, ήσυχη, ακίνητη γάτα τότε και σε αυτή την περίπτωση ο “γάμος” δε θα έχει αποτέλεσμα! Το ίδιο ισχύει αν η γάτα επιτεθεί σε έναν ήρεμο, ήσυχο σκύλο. Αν θέλετε οπωσδήποτε τα δύο ζωάκια σας να τα βρουν, θα πρέπει να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια.
• Αν αναζητάτε μια γάτα για υιοθεσία έχοντας σκύλο ο οποίος συμπεριφέρεται περίεργα απέναντι σε μια ανήσυχη γάτα, ίσως θα πρέπει να προσανατολιστείτε προς κάποιο άλλο γατάκι, πιο ήρεμο. Αν η συμπεριφορά του σκύλου σας δεν αλλάξει απέναντι σε διάφορες γάτες, τότε προφανώς δεν μπορεί να τις αποδεχθεί.
• Αν η γάτα σας είναι αυτή που δείχνει επιθετική συμπεριφορά, τότε ίσως θα πρέπει να την αφήσετε να ηρεμήσει και να δοκιμάσετε κάποια άλλη ημέρα. Ίσως επίσης θα πρέπει να δοκιμάσετε με κάποιον άλλο σκύλο. Μια γάτα η οποία συνεχώς ξεφυσά και νιαουρίζει σε κάθε σκύλο που της φέρνετε προφανώς δεν θέλει σκύλους δίπλα της. Ενδεχομένως να τον ανεχτεί τελικά αλλά δε θα είναι ευτυχισμένη μαζί του - κάτι μάλλον άδικο για την ίδια.
• Αν η γάτα σας σταματήσει να τρώει, να πίνει, να χρησιμοποιεί την άμμο της ή να πλησιάζει τα μέλη της οικογένειάς σας τότε προφανώς είναι δυστυχισμένη. Θα πρέπει να αναζητήσετε καλύτερη παρέα για την ίδια ή να ζητήσετε επαγγελματική βοήθεια.

Κοινές ασθένειες γατών - Εμβολιασμός

Οι γάτες εμβολιάζονται κατά πέντε νοσημάτων (σύνδρομο ανώτερου αναπνευστικού της γάτας, πανλευκοπενία, λοιμώδης λευχαιμία, λύσσα, λοιμώδης περιτονίτιδα)

Σύνδρομο ανώτερου αναπνευστικού της γάτας: Πρόκειται ουσιαστικά για διαφορετικούς ιούς και μικρόβια με παρόμοια κλινική εμφάνιση (βήχας, φτέρνισμα, ρινικό και οφθαλμικό έκκριμα, πυρετός, επιπεφυκίτιδα, έλκη στους κερατοειδείς χιτώνες των οφθαλμών, στη γλώσσα και στο βλεννογόνο της στοματικής κοιλότητας). Προσβάλλονται ανεμβολίαστες γάτες κάθε ηλικίας, ενώ στα νεογέννητα γατάκια μεταδίδεται η ασθένεια από τη μητέρα (εφόσον αυτή νοσεί ή είναι φορέας). Το νόσημα μεταδίδεται άμεσα από γάτα σε γάτα μέσω του ρινικού και οφθαλμικού εκκρίματος,. Μπορεί όμως να μεταδοθεί και μηχανικά μέσω των ρούχων και των υποδημάτων μας ακόμα και των χεριών μας, αν έρθουμε σε επαφή με άρρωστη γάτα και μετά με μία υγιή και ανεμβολίαστη. Κατά τον ίδιο τρόπο, το νόσημα μεταδίδεται και μέσω μολυσμένων από τους υπεύθυνους μικροοργανισμούς δοχείων τροφής-νερού, αμμοδόχων και κλουβιών, κρεβατιών κ.λ.π. Εφόσον αντιμετωπιστεί σωστά κι έγκαιρα, συνήθως η ασθένεια αυτή δεν αποβαίνει μοιραία για το ζώο, συχνά όμως αδυνατούμε να εξαλείψουμε τα συμπτώματα, έχουμε υποτροπές των συμπτωμάτων (σε διαστήματα που μπορεί να ποικίλλουν, από ημέρες μέχρι και μήνες) ή και χρόνια αναπνευστικά προβλήματα στο ζώο. Αιτία των παραπάνω είναι η αδυναμία μας να απαλλάξουμε το ζώο από τον ιό (δεν υπάρχουν ακόμη φάρμακα που σκοτώνουν τους ίδιους τους ιούς). Η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει αντιβιοτικά, βλεννολυτικά φάρμακα, ειδικά κτηνιατρικά αντιπυρετικά (εάν το ζώο έχει πυρετό), αντιβιοτικά κολλύρια (αν υπάρχει πρόβλημα στους οφθαλμούς), φάρμακα δηλαδή που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των μικροβίων που επιπλέκουν τη κατάσταση και όχι των ιών που την προκαλούν. Για τη μείωση της συχνότητας και της σοβαρότητας των υποτροπών καλό είναι η γάτα να διατηρείται σε καλή θρεπτική κατάσταση, να είναι απαλλαγμένη από ένδο- κι έξω παράσιτα, να ζει σε καθαρό περιβάλλον και να εμβολιάζεται (όταν φυσικά η γενική της κατάσταση το επιτρέπει, όχι δηλαδή κατά τη φάση της υποτροπής). Βασικοί υπεύθυνοι μικροοργανισμοί για το σύνδρομο είναι ο καλυκοϊός και ο ερπητοϊός της γάτας καθώς και η χλαμύδια. Οι γάτες εμβολιάζονται με το λεγόμενο τριπλό εμβόλιο της γάτας (καλυκοϊός, ερπητοϊός,πανλευκοπενία) ή το τετραπλό (όταν περιλαμβάνεται εμβόλιο και κατά της χλαμυδίωσης). Γάτες κάτω του έτους εμβολιάζονται δύο φορές σε διάστημα περίπου 20-30 ημερών, ενώ οι ενήλικες γάτες εμβολιάζονται μία φορά κάθε χρόνο.
Πανλευκοπενία: Ιογενής γαστρεντερίτιδα που προσβάλλει συνήθως νεαρές γάτες ή ενήλικες ανεμβολίαστες. Προκαλείται από ιό όμοιο με το παρβοϊό του σκύλου (μάλιστα ένα ανεμβολίαστο γατάκι μπορεί να μολυνθεί από κουτάβι που πάσχει από παρβοεντερίτιδα) και προκαλεί σοβαρής μορφής γαστρεντερίτιδα (εμέτους, διάρροιες υδαρούς σύστασης, ανορεξία). Ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης και τη γενική κατάσταση της γάτας (ηλικία, θρεπτική κατάσταση κλπ) αλλά και το πόσο άμεσα ξεκινάει η θεραπευτική αγωγή (οροθεραπεία για την αντιμετώπιση της αφυδάτωσης και αντιβιοθεραπεία) καθορίζεται και η πρόγνωση (η κατάσταση είναι ανάλογη της παρβοΐωσης των κουταβιών). Τα γατάκια μολύνονται από επαφή με μολυσμένες γάτες αλλά και σκύλους (άμεση επαφή ή επαφή με τα κόπρανα ή τα εμέσματά τους) ή έμμεσα από μολυσμένα σκεύη, μέσω των ρούχων και των υποδημάτων μας κλπ. Τα γατάκια εμβολιάζονται 2 φορές κατά του ιού της πανλευκοπενίας ενώ στις ενήλικες γάτες απαιτείται επανάληψη μία φορά ετησίως.
Λοιμώδης λευχαιμία: Ιογενές χρόνιο νόσημα που αφορά αποκλειστικά τις γάτες (δεν έχει καμία σχέση με τη λευχαιμία του ανθρώπου ή του σκύλου). Εμφανίζεται συνήθως σε ενήλικες γάτες (μεταδίδεται από γάτα σε γάτα με χρήση κοινών σκευών αλλά κυρίως με το ζευγάρωμα και από δαγκώματα), μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε γάτες πριν την ενηλικίωση, καθώς μεταδίδεται από τη μολυσμένη μητέρα στα νεογνά γατάκια με τον θηλασμό. Συνήθως τα κλινικά συμπτώματα εμφανίζονται μήνες ή και λίγα χρόνια μετά τη μόλυνση, καθώς για κάποιο διάστημα το ζώο μπορεί να είναι ασυμπτωματικός φορέας ή να έχει συμπτώματα πολύ ήπια που δεν είναι εύκολο να παρατηρηθούν από τον ιδιοκτήτη. Οι μολυσμένες γάτες μπορεί να παρουσιάζουν απώλεια βάρους, απεριποίητο τρίχωμα, μειωμένη όρεξη για φαγητό, στοματίτιδα-ουλίτιδα, νεφρική ή ηπατική βλάβη, ευαισθησία σε διάφορες λοιμώξεις (πχ του αναπνευστικού), εμέτους-διάρροιες, νευρολογικά συμπτώματα κ.ά. Το νόσημα είναι χρόνιο και θανατηφόρο για τη γάτα και δεν υπάρχει θεραπεία παρά μόνο ανακουφιστική αγωγή (συνήθως με τη χορήγηση κορτιζόνης ανά διαστήματα), η οποία επιμηκύνει σε κάποιο βαθμό τη ζωή του ζώου και βελτιώνει τη ποιότητα της ζωής του. Για τους παραπάνω λόγους οι γάτες (ιδίως αυτές που έχουν τη δυνατότητα να βγαίνουν κι εκτός σπιτιού ή έρχονται γενικά σε επαφή με άλλες γάτες) πρέπει να εμβολιάζονται μια φορά το χρόνο (στα γατάκια αρκεί ένας εμβολιασμός, δε χρειάζεται επανάληψη πριν την πάροδο ενός έτους) κατά του ιού της λοιμώδους λευχαιμίας.
Λύσσα: Ισχύουν όσα αναφέραμε στο αντίστοιχο κομμάτι που αφορά τον σκύλο.
Λοιμώδης περιτονίτιδα της γάτας: Ιογενές νόσημα της γάτας, σοβαρό και πολύ συχνά θανατηφόρο που εμφανίζεται με δύο τύπους, τον ξηρό (σπανιότερα) και τον υγρό. Μεταδίδεται πολύ εύκολα μέσω των κοπράνων και του σιέλου των μολυσμένων με τον υπεύθυνο κορωναϊό ζώων.

Ο ιός αυτός μπορεί να έχει ισχυρή ή όχι λοιμογόνο δύναμη (ανάλογα με το στέλεχος) και, σε συνδυασμό με την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος του ζώου που μολύνεται, να προκαλέσει από ήπια γαστρεντερίτιδα ή αναπνευστικό νόσημα (που συνήθως ξεπερνιούνται ακόμη και χωρίς θεραπεία) μέχρι σοβαρό γενικευμένο νόσημα (τη λοιμώδη περιτονίτιδα με τους δύο τύπους που προαναφέραμε).

Συνήθως προσβάλλονται γάτες νεαρές ενήλικες, οι οποίες συχνά προέρχονται από εκτροφεία ή σπίτια με πολλές γάτες, και παρουσιάζουν πυρετό, απώλεια βάρους, αναιμία, ίκτερο, δύσπνοια, αδυναμία, ανορεξία, νευρικά συμπτώματα κ.ά. Ανάλογα με τον τύπο του νοσήματος, η γάτα μπορεί να έχει συμπαγείς μάζες (κοκκιώματα) σε διάφορα όργανα ή συλλογή υγρού στο θώρακα ή την κοιλιά. Τα συμπτώματα είναι ανάλογα της εντόπισης των μαζών ή του υγρού (π.χ. συλλογή υγρού γύρω από τους πνεύμονες προκαλεί έντονη δύσπνοια).
Δυστυχώς θεραπεία δεν υπάρχει και το νόσημα έχει πολύ κακή πρόγνωση. Για την ανακούφιση των συμπτωμάτων χρησιμοποιούμε κορτιζόνη, αντιβιοτικά και οροθεραπεία αλλά σπάνια αυτή η αγωγή έχει αποτελέσματα.
Για τη πρόληψη του νοσήματος καλό είναι να απομονώνουμε το γατάκι από μικρό (6 εβδομάδων) σε χώρο χωρίς άλλες γάτες ή μόνο με γάτες αρνητικές για τον ιό και να εμβολιάζουμε τα αρνητικά γατάκια με το ειδικό εμβόλιο για το νόσημα, που χορηγείται με τη μορφή σταγόνων από τη μύτη. Η προστασία του εμβολίου δεν είναι πλήρης, καθώς ο ιός μπορεί εύκολα να μεταλλαχθεί, όμως πολλές γάτες επωφελούνται από τον εμβολιασμό και οποιαδήποτε προστασία από ένα τόσο σοβαρό νόσημα είναι απαραίτητη. Ο εμβολιασμός γίνεται μια φορά σε νεαρή ηλικία κι επαναλαμβάνεται μία φορά ετησίως.
Ανοσοποιητική ανεπάρκεια της γάτας (Aids της γάτας): Σημαντικό ιογενές νόσημα με παρόμοια εικόνα με τη λοιμώδη λευχαιμία, για το οποίο όμως δυστυχώς ακόμη δεν υπάρχει ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο. Ο ιός μεταδίδεται μέσω του ζευγαρώματος και των δηγμάτων μεταξύ των γατών και από τη μητέρα στα γατάκια της και αφορά αποκλειστικά και μόνο τη γάτα και άλλα αιλουροειδή (λιοντάρια κ.ά.) και όχι τον άνθρωπο. Ο ιός παρουσιάζει ομοιότητες στον τρόπο δράσης και στην κατασκευή του με τον αντίστοιχο του ανθρώπου αλλά δε μεταδίδεται σε άλλα είδη εκτός των αιλουροειδών και ουδέποτε έχει αναφερθεί κρούσμα σε άνθρωπο ακόμα κι αν αυτός είχε έρθει σε επαφή με μολυσματικό υλικό (π.χ. αίμα μολυσμένου ζώου). Τα συμπτώματα είναι σε γενικές γραμμές παρόμοια με αυτά της λοιμώδους λευχαιμίας. Όπως και στη λοιμ.λευχαιμία έτσι και στην ανοσοποιητική ανεπάρκεια δεν υπάρχει θεραπεία αλλά ακολουθείται αντίστοιχη αγωγή για βελτίωση της κατάστασης του ζώου. Δυστυχώς ακόμη δεν έχει παρασκευαστεί εμβόλιο κατά της νόσου αρκετά ασφαλές κι αποτελεσματικό ώστε να εφαρμοστεί ευρέως συνεπώς ο μόνος τρόπος πρόληψης είναι η απομόνωση και η στείρωση των μολυσμένων ζώων και η στείρωση όσων γατών κυκλοφορούν κι εκτός σπιτιού, ώστε να αποφεύγουμε τη διαδικασία του ζευγαρώματος και τις αψιμαχίες που καταλήγουν σε δήγματα και γρατζουνιές.

Ελληνικός ποιμενικός σκύλος

Από τους γνωστότερους σκύλους της αρχαιότητας που σήμερα θεωρείται η γενετική βάση του σύγχρονου Ελληνικού ποιμενικού σκύλου είναι ο Μολοσσικός, που γεωγραφικά τοποθετείται στην αρχαία Ήπειρο. Η γενετική αυτή βάση πιθανότατα διευρύνθηκε και με άλλες επιμιξίες τοπικών ποικιλιών του αρχαιοελλαδικού χώρου και διατηρήθηκε διαμέσου των αιώνων στο απομονωμένο και δύσβατο περιβάλλον της οροσειράς της Πίν έως τις μέρες μας.

Ο Ελληνικός ποιμενικός μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ο Μεγάλος Ορεινός ποιμενικός σκύλος της χώρας μας. Οι ιδιαιτερότητες του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της μορφολογίας του σκύλου αυτού. Η διαχείριση των ποιμνίων απαιτούσε ανέκαθεν την εκμετάλλευση των ορεινών βοσκοτόπων και επέβαλε μετακινήσεις των περισσοτέρων κοπαδιών από τα χειμαδιά (πεδινές βοσκές) στα ορεινά (θερινές βοσκές). Η μετακίνηση των ποιμνίων επί αιώνες πραγματοποιούνταν με αργούς ρυθμούς, βαδίζοντας με τα πόδια, ακολουθώντας συγκεκριμένα δρομολόγια, κατά τα οποία οι σκύλοι έπρεπε να ακολουθούν το κοπάδι συνεχώς και να το προστατεύουν. Απαιτούνταν συνεπώς από τον σκύλο συνδυασμός αντοχής, ικανότητας δίωξης και δύναμης κατά την συμπλοκή με τον αντίπαλο, καθώς επίσης ικανότητα προσαρμογής σε συνθήκες στέρησης.

Σήμερα στην ύπαιθρο είναι δυνατόν να συναντήσει κανείς πολλά διαφορετικά μορφολογικά στοιχεία στους ποιμενικούς σκύλους που οφείλονται σε μεγάλο βαθμό: 1) στην μιγαδοποίηση του Ελληνικού ποιμενικού με άλλες φυλές. 2) στην κλειστή (συγγενική) αναπαραγωγή που ασκήθηκε ηθελημένα ή άθελα από τους κτηνοτρόφους και εμπέδωσε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Οι ελαφριοί τύποι σκύλων με μέτριο ανάστημα, αποτελούσαν τον πληθυσμό σκύλων που ευκολότερα δημιουργούσε τους μιγάδες στην ύπαιθρο και επηρέαζε με την διασπορά των ποικίλων χαρακτηριστικών και όσους ποιμενικούς διαβίωναν κοντά σε κατοικημένες περιοχές, αφού όλα αυτά τα σκυλιά κινούνται ελεύθερα στο περιβάλλον. ΠΡΟΤΥΠΟ ΦΥΛΗΣ Γενική Περιγραφή Είναι σκύλος ρωμαλέος, με καλή σωματική διάπλαση που την χαρακτηρίζει ο ισχυρός σκελετός και η καλή μυϊκή κάλυψη, ικανός να κινείται όλη μέρα κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες, σε δύσβατες περιοχές και με τις ελάχιστες απαιτήσεις σε τροφή και ν’ αντιμετωπίζει τα αγρίμια που απειλούν τα κοπάδια, είτε με καταδίωξή τους, είτε με συμπλοκή σώμα προς σώμα. Ο τυπικός βηματισμός είναι ο βραχύς τροχασμός. Η κίνησή του πρέπει να είναι άνετη και σταθερή στον τροχασμό, ικανή να επιταχυνθεί σε καλπασμό, με δυνατότητα ελιγμών. Στο βάδισμα ο σκύλος κρατά χαμηλά το κεφάλι. Η παρουσία του στο κοπάδι δεν ενοχλεί τα ζώα με τα οποία αναπτύσσει σχέσεις αρμονικής συμβίωσης και ένστικτο προστασίας, το οποίο εκδηλώνει έντονα με απωθητικές ενέργειες στην παρουσία οποιουδήποτε εισβολές στον ζωτικό του χώρο. Τα άτομα της φυλής εμφανίζουν καλή υγεία, μακροβιότητα, αργή ωρίμανση και έντονο σεξουαλικό διμορφισμό, με εμφανή έκφραση στα ανατομικά χαρακτηριστικά. Τα θηλυκά είναι πολύπλοκα και εμφανίζουν καλό μητρικό ένστικτο. Η προέλευσή του είναι οι αρχαιοελληνικοί Ποιμενικοί Μολοσσικοί σκύλοι έτσι όπως αυτοί εξελίχθηκαν δια μέσου των αιώνων σε ένα γενετικό κράμα με άλλους ποιμενικούς ορεινούς σκύλους της χώρας μας. Σήμερα εμφανίζεται σαν πρωτόγονος ποιμενικός ορεινός σκύλος φύλακας κοπαδιών. Κεφαλή Είναι ογκώδης με αναλογία ρύγχους –κρανίου 2:3 και μέτρια ρινομετωπική γωνία. Το κρανίο είναι ομαλά καμπυλωτό, με εμφανή υπερόφρυα τόξα και φαρδύ όσο σχεδόν το μήκος του. Καταλήγει σε αισθητή ινιακή απόφυση. Το ρύγχος είναι φαρδύ και βαθύ στο σημείο πρόσφυσης με το κρανίο και συγκλίνει ομαλά προς το ακρορίνιο, χωρίς να καθίσταται μυτερό, αλλά αντιθέτως διατηρώντας επαρκές εύρος, το οποίο έχει ευρείς ρώθωνες με μαύρο χρωματισμό. Οι παρειές είναι επίπεδες και βαθιές. Τα ζυγωματικά είναι εμφανή. Στόμα Έχει άρτια και ισχυρή οδοντοστοιχία, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένους κυνόδοντες. Η άνω και η κάτω γνάθος συγκλίνουν σε δάγκωμα τύπου ψαλίδας ή επίπεδο δάγκωμα και καλύπτονται από χείλη παχιά και ελαφρά χαλαρά. Αυτιά Εκφύονται στο ύψος της νοητής γραμμής από την έξω γωνία των ματιών προς τα πίσω, είναι τριγωνικά, καρδιόσχημα, μετρίου μεγέθους, ακουμπούν στις παρειές επίπεδα ή αποκαλύπτουν εν μέρη το εσωτερικό τους. Το δέρμα τους είναι παχύ και καλύπτεται από πυκνό τρίχωμα. Κατά την προσήλωση του σκύλου σε κάποιο ερέθισμα, ανασηκώνονται ελαφρά και κινούνται προς τα εμπρός. Συμβάλλουν ιδιαίτερα στη συνολική έκφραση του προσώπου. Δεν επιτρέπεται η κοπή των αυτιών και άτομα χωρίς αυτιά δεν είναι δυνατόν να αξιολογούνται στις Εκθέσεις Μορφολογίας. Οφθαλμοί Μετρίου μεγέθους, σε ωοειδές σχήμα, τοποθετημένοι συμμετρικά σε παράλληλες γραμμές του επιμήκη άξονα του κρανίου, απέχουν αρκετά μεταξύ τους. Κατά την πλαγία όψη της κεφαλής, κατέχουν θέση λίγο πιο κάτω από το επίπεδο του ρύγχους, καθώς αυτό επεκτείνεται νοητά προς το κρανίο. Το χρώμα τους καστανό. Προτιμούνται οι πιο σκούρες αποχρώσεις. Τα βλέφαρα πρέπει να είναι σφιχτά, χωρίς να αποκαλύπτουν το βλεννογόνο τους. Το βλέμμα είναι σοβαρό διεισδυτικό και ήρεμο. Τράχηλος Είναι ισχυρός, φαρδύς, μυώδης, σχετικά βραχύς, καλύπτεται από δέρμα χαλαρό που σχηματίζει προγούλι σε μικρό βαθμό. Εμπρόσθια άκρα Ισχυροί ώμοι, έχουν θέση κοντά στο θώρακα. Οι ωμοπλάτες είναι επικλινείς και σχηματίζουν μέτρια γωνία με τους βραχίονες. Τα μπροστινά πόδια πρέπει να είναι ίσια, με δυνατά και χοντρά οστά που καλύπτονται από ισχυρές μυϊκές μάζες. Οι αγκώνες πρέπει να βρίσκονται παράλληλα με τον θώρακα και σε απόσταση από τις πλευρές ικανή να επιτρέπει την απρόσκοπτη έκταση του θώρακα κατά την κίνηση, ακόμη και κατά την μέγιστη προσπάθεια του σκύλου. Οι καρποί πρέπει να έχουν ελαστικότητα και δύναμη. Σώμα Το στήθος πρέπει να είναι ευρύ και βαθύ μέχρι του ύψους των αγκώνων. Ο θώρακας απαρτίζεται από πλευρές τοξοειδείς με μέτρια καμπυλότητα, που επεκτείνονται αρκετά προς τα πίσω και αφήνουν αρκετό χώρο για την καρδιά και τους πνεύμονες. Η ράχη είναι φαρδιά, ίσια και μετρίου μήκους καλυπτόμενη από ισχυρές μυϊκές μάζες. Η κάτω γραμμή του θώρακα συγκλίνει ελαφρά προς τα πίσω, σχηματίζοντας μέτρια καμπύλη που δίνει την εικόνα της σφικτής κοιλιάς, διατηρώντας όμως ικανό βάθος στην οσφυϊκή χώρα. Η οσφύς είναι φαρδιά, βραχεία, μυώδης, ελαφρά καμπυλωτή, ενώνεται με εξίσου φαρδιά λεκάνη που είναι ελαφρά επικλινής προς τα πίσω και απαρτίζεται από ισχυρά λαγόνια οστά, που είναι εμφανή κατά το μεγαλύτερο ύψος της. Οπίσθια άκρα Οι μηροί πρέπει να είναι φαρδιοί και μακριοί και να έχουν καλή μυϊκή κάλυψη. Οι αρθρώσεις του γόνατου και του ταρσού είναι ισχυρές και σχηματίζουν μέτριες γωνιώσεις καθώς εμφανίζονται στη στάση του σκύλου και από την πλάγια όψη του. Οι κνήμες είναι μέτριου μήκους και ο ταρσός ευρίσκεται χαμηλά. Τα μετατάρσια είναι κοντά, συμπαγή και κάθετα στο έδαφος όταν ο σκύλος είναι σε θέση στάσης. Τα οπίσθια άκρα πρέπει να έχουν ισχυρά και χοντρά οστά και να είναι παράλληλα καθώς παρατηρούνται από πίσω. Η παρουσία ή όχι ψευδονύχων είναι αδιάφορη και δεν προσθέτει στη γενετική αξία του σκύλου, καθόσον δεν αποτελεί λειτουργικό ανατομικό στοιχείο. Πέλματα Τα πέλματα είναι ευμεγέθη και σφικτά σε σχήμα ωοειδές, με χοντρά και σκληρά νύχια. Η μεσοδακτύλιος μεμβράνη είναι καλά ανεπτυγμένη και τα δάκτυλα είναι μακριά και καμπυλωτά. Ουρά Είναι χοντρή στη βάση της, φυτρώνει ψηλά στη λεκάνη, είναι μακριά έως το ύψος του ταρσού και σχηματίζει καμπύλη και μικρή αναστροφή κατά την άκρη της. Όταν ο σκύλος βρίσκεται σε διέγερση και κινείται ανασηκώνεται και σχηματίζει ημικύκλιο πάνω από τη λεκάνη. Καλύπτεται από άφθονο τρίχωμα και σχηματίζει πλούσιο θύσανο. Εμφανίζονται επίσης βραχύουρα ή άνουρα άτομα, τα οποία είναι αποδεκτά εξίσου με τα μακρύουρα άτομα και οι μεταξύ τους συζεύξεις είναι επιθυμητές προς την κατεύθυνση σταθεροποίησης μιας ποικιλίας φυλής, στο βαθμό που το ιδιαίτερο αυτό στοιχείο δεν συνδέεται γενετικά με τα προβλήματα υγείας. Τρίχωμα Είναι πυκνό και άφθονο, με χοντρή τρίχα και συνίσταται από δύο μανδύες. Ο κάτω μανδύας έχει μαλακό και πυκνό τρίχωμα, ενώ ο πάνω μανδύας έχει μακρύτερο τρίχωμα με τρίχες ίσιες ή ελαφρά κυματιστές. Ο σγουρός μανδύας δεν είναι επιθυμητός. Το τρίχωμα είναι αφθονότερο στο πίσω μέρος των μηρών. Εμφανίζεται σε δύο ποικιλίες, τον μεσότριχο τύπο και τον μακρύτριχο τύπο. Τα αρσενικά άτομα εμφανίζουν χαίτη. Τα θηλυκά άτομα έχουν κοντύτερο τρίχωμα. Το δέρμα είναι σκληρό αλλά ελαστικό. Χρωματισμός Οι βασικοί χρωματισμοί είναι ο μαύρος, ο καστανόφαιος, ο λευκός και ο ποικιλόχρωμος. Στον μαύρο χρωματισμό παρατηρούνται πολλές φορές καστανές ανταύγειες, ενώ εμφανίζονται λευκά σημάδια στο στήθος, το λαιμό το επιρίνιο και τα άκρα ( Μπασιούρης, κατά την ποιμενική ορολογία). Ποικιλία του μαύρου χρωματισμού είναι επίσης η εμφάνιση πυρόξανθων ή ραβδωτών περιοχών στις παρειές , το στήθος, πάνω από τα μάτια και τα άκρα ( Γκέσος, κατά την ποιμενική ορολογία). Στον καστανόφαιο χρωματισμό παρατηρούνται αποχρώσεις που κυμαίνονται από τον υπόξανθο, τον φαιό έως τον σκοτεινό καστανόφαιο ( Μούργο, κατά την ποιμενική ορολογία ) και τον ραβδωτό. Στον υπόξανθο (σταρένιο) και τον ραβδωτό είναι δυνατή η παρουσία μαύρου χρώματος στο ακρορίνιο, καθώς και η παρουσία λευκών περιοχών στο ακρορίνιο και στα άκρα. Στον ποικιλόχρωμο τύπο ( Παρδάλης κατά την ποιμενική ορολογία), εμφανίζονται πάνω στη δεσπόζουσα λευκή επιφάνεια του τριχώματος, κηλίδες μικρές ή μεγάλες, καθώς και στίγματα, καστανόφαιου ραβδωτού ή μαύρου χρώματος, Οι κηλίδες χρώματος πάνω στο κεφάλι, είναι επιθυμητό να σχηματίζουν συμμετρικές περιοχές. Έκφραση του ποικιλόχρωμου τύπου είναι και ο κυανομιγής χρωματισμός. Όλοι οι χρωματισμοί είναι ισότιμοι και αποτελούν γονιδιακό πλούτο της φυλής. Ο εκτροφέας πρέπει να τους χρησιμοποιεί ανάλογα με τις αισθητικές του προτιμήσεις, αφού λάβει υπόψη του τα άλλα ουσιώδη ανατομικά χαρακτηριστικά. Χαρακτήρας και συμπεριφορά Ανεξάρτητος, θαρραλέος, αποφασιστικός, πιστός, εργατικός με υψηλή αίσθηση καθήκοντος και ισχυρό ένστικτο προστασίας των ζώων και του περιβάλλοντός του. Είναι ευαίσθητος στον έπαινο και στον ψόγο και δεν ανέχεται την βίαιη συμπεριφορά. Έντονα κυριαρχικός υποτάσσεται σε ένα άτομο. Σε αγέλες πάνω από τρία άτομα επιδιώκει την ιεραρχική τοποθέτησή του στις υψηλότερες κοινωνικές βαθμίδες με έντονες αψιμαχίες.

Μια αληθινή ιστορία πραγματικής αγάπης.

CANELO, 12 years waiting for his friend

Dogs are well known around the world for their steadfast loyalty and love. Sadly many times their human families do not return this loyalty and abandon them to the animal shelters or the streets. It is a shame that so many of the human race act like this and fail to learn from the example set by our loyal canines.

Every now and then an amazing story emerges about an extreme example of a dog's loyalty. This was the case in Cadiz, Spain recently in the last decade. Cadiz is in the southern part of Spain and in the late 1980's there lived a man who had a dog named Canelo. On the surface, Canelo looked like just an average dog of the area - nothing unique stood out about him from his appearance. But he was very unique on the inside and had a huge heart that loved his owner beyond belief.

His owner lived alone and Canelo was his only true friend and companion. Every morning the local people would see them walking together through the quiet streets of the city when the old man took Canelo for a walk. But the man was also very ill and once a week they would walk to Puerta del Mar Hospital, where the man was undergoing dialysis treatments due to kidney complications.

Because the hospital's rules did not allow animals inside, he always left Canelo waiting at the door. The man would undergo his treatment, meet Canelo at the door on his way out, and together they would head home. This was a routine that had been going on for a long time for them.

Sadly one day the man suffered complications in the middle of his treatment. The doctors were unable to revive him and he passed away in the hospital. But, Canelo as always, was waiting outside on his own lying by the door of the health center only to have his owner never come out. Canelo sat there, day after day, waiting for his owner. Neither hunger nor thirst would persuade him to walk away from the door. In the cold, rain, wind or heat, he continued lying at the hospital's door waiting for his friend to come out so they could go home together as they always had.

The local people soon realized the situation and decided to care for Canelo but to still allow him his freedom. They took turns to bring him food and water, and even arranged for a pardon from the local dog pound when he was picked up by them. During this time, Canelo waited for twelve long years outside the hospital for his owner to return. He never sought a new family. He only knew that his only friend had gone through that hospital door, and that he would wait for him so they could return home together someday.

Finally on December 9, 2002, Canelo was hit and killed by a car outside the hospital. It seemed a tragic end to a wonderful example of loyalty and unconditional love for all those years as he waited. But at long last, Canelo's wait was over. He was finally reunited with the one that he loved. His story was well known throughout the city of Cadiz, so in recognition of the love, dedication and loyalty of Canelo, the city named an alley after him and put up a plaque in his honor. The touching video below was made in tribute to Canelo also. May he now walk forever with his beloved human.

Πέντε εθελοντές στη Θεσσαλονίκη φέρνουν σε επαφή άτομα με ειδικές ανάγκες με σκυλιά!

Γνωρίστε την τρομερή ομάδα του TherapyDogs.

SHARES

LIKES

Share αυτόν τον σύνδεσμο

Τις συνάντησα ένα απόγευμα Τετάρτης. Η Τέρψη έχει ετοιμάσει σπιτική λεμονάδα, την ώρα που η Μαρία παίζει με τον Σπίθα στα πόδια της. Έχει περάσει λίγη ώρα μετά το τέλος μίας ακόμα συνεδρίας στο ΣΦΑ (Σύλλογο Φίλων Αμέα) και είναι όλοι τους ευχάριστα κουρασμένοι. Πατάω το rec και μου αφηγούνται ιστορίες. Όμορφες ιστορίες.

«Το TherapyDogs είναι ένα νέο, εθελοντικό, πρωτοποριακό, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα πρόγραμμα, για τα δεδομένα της Θεσσαλονίκης, που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2012. Η θεραπευτική επαφή με σκύλους, είναι μια παγκοσμίως γνωστή μέθοδος θεραπευτικής προσέγγισης ατόμων που αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα, (ΑμεΑ, προβλήματα συμπεριφοράς, ηλικιωμένοι, φυλακισμένοι, έγκλειστοι σε ιδρύματα κτλ). Η ομάδα μας στην προσπάθεια της να μεταδώσει την αξία της θεραπευτικής επαφής και να φέρει κοντά ανθρώπους και σκυλιά, επισκέπτεται σε τακτά χρονικά διαστήματα σωματεία και ειδικά σχολεία.

Η θεραπευτική επαφή ζώων με ανθρώπους είναι πολύ διαδεδομένη στο εξωτερικό με αποδεδειγμένα αποτελέσματα. Το 1792, εργαζόμενος σε ένα πειραματικό ίδρυμα υγειονομικής περίθαλψης στο Quaker (Β. Αμερική) χρησιμοποιούσε μικρά κουνέλια ώστε να προωθήσει την αίσθηση της ηρεμίας σε ασθενείς. Το 1867, προσωπικό νοσοκομείου στη Γερμανία, χρησιμοποιούσε ζώα για την προώθηση και χαλάρωση σε ασθενείς με επιληψία. Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση ζώων σε θεραπεία στην Αμερική έγινε το 1942 στο Αναρρωτήριο της Στρατιωτικής Αεροπορίας (the Army Air Corps Convalescent Hospital) στο Pawling, στη Νέα Υόρκη, όπου στρατιωτικοί που ανάρρωναν από τραύματα ή εγχειρήσεις, δούλευαν με άγρια ζώα και ζώα φάρμας ως μέρος του καθεστώτος γαλήνιας δραστηριότητας αντί συνεχούς φαρμακευτικής θεραπείας», αναφέρει η Τέρψη, εμπνεύστρια της όλης προσπάθειας και περήφανη μαμά.

Share αυτόν τον σύνδεσμο

«Είμαι μαμά ενός ανάπηρου αγοριού 25χρονών και τριών αδέσποτων σκύλων. Βλέποντας την αλληλεπίδραση τους και το πόσο καλά περνούσαν κάνοντας παρέα μεταξύ τους, αποφάσισα να ενημερωθώ από πανεπιστήμια του εξωτερικού σχετικά με την dogtherapy και να μοιραστώ τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου με τους φίλους του γιού μου. Λίγοι γνωρίζουν το πόσο κοπιάζουν όλη την ημέρα τα ανάπηρα παιδιά, πόσο επίπονες είναι οι θεραπείες τους και με μεγάλη διάρκεια. Εμείς με τα σκυλάκια μας θέλουμε να τους προσφέρουμε στιγμές χαλάρωσης και χαράς».

Στην παρέα μας κάθεται η Γεωργία, η μικρότερη της παρέας. Μου δείχνει φωτογραφίες από τις συνεδρίες. «Μετά από κάθε μάθημα νιώθουμε χαρά και πληρότητα. Χαιρετάμε τα παιδιά και φεύγουμε γεμάτοι και χαμογελαστοί. Κάθε μάθημα σου αφήνει και κάτι. Είναι πολλές οι φορές που τα παιδιά αλλά και τα σκυλιά μας έχουν συγκινήσει. Αν έπρεπε όμως να ξεχωρίσω κάτι, τότε αυτό είναι το τεράστιο χαμόγελο, ενός όχι και πολύ εκδηλωτικού παιδιού μας, όταν κράτησε για πρώτη φορά στην αγκαλιά του το Σπίθα».

Share αυτόν τον σύνδεσμο

«Στο ξεκίνημά μας, υπήρχε πάντα μια αγωνία μέσα μας, για το πώς θα βρούμε τον καλύτερο τρόπο να πλησιάσουμε τα παιδιά. Παιδιά πολυανάπηρα, τυφλά, κωφάλαλα, αυτιστικά, κλεισμένα σε ένα δικό τους όμορφο κόσμο. Προσπαθούσαμε να βρούμε ακόμη και το πιο μικρό δείγμα αποδοχής για να πιαστούμε και να συνεχίσουμε. Σε μια επίσκεψη μας σε ένα σωματείο της Θεσσαλονίκης συναντήσαμε ένα παιδί που θα ερχόταν για πρώτη φορά σε επαφή με σκυλάκι. Το κυριότερο πράγμα που πρέπει να καταφέρεις είναι να σε αποδεχτεί το παιδί, να σου δείξει με όποιο τρόπο μπορεί ότι δεν το ενοχλείς και αν όλα πάνε καλά να σου δείξει πως του αρέσει! Οι δυσκολίες αρκετές γιατί είχαμε ένα άτομο με σπαστική τετραπληγία (κινήσεις πολύ δύσκολες), αλαλία και απώλεια όρασης. Βάζουμε τον Σπίθα στην αγκαλιά του και περιμένουμε και την παραμικρή αντίδραση. Τον πλησιάζουμε στα χεράκια του ώστε να έχει την αίσθηση του τριχώματος και περιγράφουμε το μέγεθός του. Ζητάμε να κάνει μια οποιαδήποτε κίνηση. Και τότε χαλαρώνει το χέρι του, το απλώνει και ανοίγει την παλάμη του για να ΧΑΙΔΕΨΕΙ τον Σπίθα! Κοιτούσαμε ο ένας τον άλλον για να βεβαιωθούμε ότι συνέβαινε στα αλήθεια αυτό το θαύμα! Δεν ξέρουμε αν ποτέ βρούμε τις λέξεις που θα αποδίδουν ακριβώς τα συναισθήματα που μας δημιουργούνται κάθε φορά που πραγματοποιούμε μια συνεδρία θεραπευτικής επαφής των σκυλιών μας με τα ανάπηρα παιδιά μας», προσθέτει η Τέρψη.

«Μέσα στα επόμενα σχέδιά μας είναι καλύτερη οργάνωση της ομάδας μας ώστε να μπορεί να εξυπηρετεί περισσότερα προγράμματα και να φτάνει πιο κοντά σε περισσότερα άτομα που θέλουν να ενταχθούν στους συμμετέχοντες των προγραμμάτων αυτών. Πιο μακροπρόθεσμοι στόχοι είναι η δημιουργία προγραμμάτων εκπαιδευτικού χαρακτήρα για παιδιά σχολικής ηλικίας και ευελπιστούμε στην ένταξη προγραμμάτων θεραπευτικής επαφής με ζώα σε νοσοκομεία και κέντρα αποκατάστασης», επισημαίνει η Όλγα.

Share αυτόν τον σύνδεσμο

Τι περιλαμβάνει, όμως, μία τυπική συνεδρία και ποια σκυλιά επιλέγονται για τη διαδικασία; «Σε κάθε συνεδρία βρίσκονται τα σκυλιά με τον κηδεμόνα τους, ένας εκπαιδευτής σκύλων της ομάδας μας και ειδικός παιδαγωγός. Η διάρκεια της συνεδρίας είναι 1 ώρα, με ένα δεκάλεπτο διάλειμμα στη μέση. Τα άτομα που συμμετέχουν στο πρόγραμμα έχουν το καθένα τον συνοδό του και ανάλογα με τις ικανότητες τους ασχολούνται με το σκυλί. Στο τέλος κάθε συνεδρίας, καταγράφονται οι δραστηριότητες και αξιολογούνται. Κατά κύριο λόγο οι συνεδρίες μας πραγματοποιούνται στο χώρο του σωματείου εθελοντών Σώμα Φίλων Αμέα «Δράση για το κάτι άλλο». Είναι ένας «φωτεινός χώρος» πλημμυρισμένος από την θετική ενέργεια νέων ανθρώπων, όλοι εθελοντές.

Όλα τα σκυλιά που συμμετέχουν στο πρόγραμμα μας είναι πρώην αδέσποτα και ημίαιμα. Τα ζώα που προσφέρουν θεραπευτική επαφή δεν είναι απαραίτητο να ανήκουν σε κάποια ράτσα, θα πρέπει όμως να είναι ενός έτους και πάνω, να έχουν κηδεμόνα, κάποια βασική εκπαίδευση, φιλική συμπεριφορά, ήπια ιδιοσυγκρασία, να είναι κοινωνικοποιημένα και με καλή σωματική υγεία. Όσον αφορά τις ιατρικές προϋποθέσεις, θα πρέπει να είναι πλήρως εμβολιασμένα, αποπαρασιτωμένα (εσωτερικά-εξωτερικά) και με φροντισμένη εμφάνιση. Καλό θα είναι να είναι στειρωμένα (στο εξωτερικό είναι βασική προϋπόθεση)», αναφέρει η Μαρία.

Share αυτόν τον σύνδεσμο

Στο άλμπουμ του συλλόγου στο διαδίκτυο υπάρχουν δεκάδες φωτογραφίες παιδιών αγκαλιά με τετράποδα. Υπάρχουν παιδιά που έχουν αντιδράσει άσχημα στην έκθεση αυτή; «Οι αντιδράσεις των παιδιών είναι ποικίλες. Έχουμε μαθητές που είναι εξοικειωμένοι με τα ζώα και δεν αντιμετωπίζουμε καμία δυσκολία μαζί τους. Υπάρχουν όμως και παιδιά που έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τα ζώα και στην αρχή είναι διστακτικά και φοβικά. Σιγά σιγά, όμως, χαλαρώνουν και η επιφύλαξη εξαφανίζεται. Μία μόνο περίπτωση παιδιού μας δυσκόλεψε, μας έδωσε όμως και τη μεγαλύτερη χαρά όταν καταφέραμε και τον κάναμε να μας πλησιάσει. Το παιδί αυτό στην αρχή ήταν πολύ φοβικό και μόλις μας έβλεπε στο χώρο του Σωματείου έφευγε τρομοκρατημένο. Η πρώτη επαφή του με τα σκυλιά μας έγινε πριν δύο χρόνια μέσα από ένα κλειστό παράθυρο. Η Μαρία κρατούσε το Σπίθα ή τον Φοίβο αγκαλιά και το παιδί απλά παρατηρούσε για λίγα δευτερόλεπτα το σκύλο. Μόλις πριν ένα μήνα όμως, μετά από πολλή δουλειά και από μέρος της εθελόντριας – συνοδού του, καταφέραμε το παιδί αυτό να χαϊδεύει και να παίζει με το Σπίθα», τονίζει η Γεωργία.

Share αυτόν τον σύνδεσμο

Σε μία έρευνα που έχω κάνει έχω εντοπίσει δεκάδες νέες επιχειρήσεις που προσφέρουν την «υπηρεσία» επαφής με ζώα σε άτομα με ειδικές ανάγκες έναντι μεγάλης αμοιβής. Ο χώρος της αναπηρίας, άλλωστε, είναι δυστυχώς επικερδής για πολλές επιχειρήσεις. Γιατί η ομάδα του TherapyDogs επιμένει εθελοντικά;

«Ο χώρος της ευαίσθητης ομάδας των αναπήρων προσφέρεται για εύκολη εκμετάλλευση και κέρδος. Το έχω βιώσει και στην περίπτωση του γιου μου. Εμείς αποφασίσαμε να καταθέτουμε την ψυχή μας και να απολαμβάνουμε στο τέλος την είσπραξη των... τόκων μας. Δε νομίζω να υπάρχει χρηματικό ποσό που να μπορεί να ισοσκελίσει το μέγεθος της χαράς που νιώθουμε στο τέλος κάθε συνεδρίας! Στόχος μας είναι να διαδώσουμε στην Ελλάδα την θεραπευτική επαφή ζώων με ανθρώπους και ο εθελοντισμός να γίνει μέρος της καθημερινότητας μας. Καταθέτοντας την ψυχή μας και λίγο από τον χρόνο μας, εισπράττουμε χαρά και «γεμίζουμε» με την αίσθηση της προσφοράς. Δεν μετριούνται όλα με τα χρήματα αγόρι μου», καταλήγουν χαμογελώντας, την ώρα που ο Σπίθας στα πόδια τους μάλλον έχει μυριστεί ότι δίπλα στη σπιτική λεμονάδα βρίσκεται κέικ με γλάσο.

Info: Η ομάδα του TherapyDogs αποτελείται από την Τέρψη Πασχάλη, τη Μαρία Στογιάννη (θετική εκπαιδεύτρια σκύλων), τη Γεωργία Τατσίδου (ειδική παιδαγωγό), την Όλγα Ναλμπάντη (θετική εκπαιδεύτρια σκύλων) και τον Παντελή Αντωνόπουλο (θετικό εκπαιδευτή σκύλων).Η ομάδα των σκύλων-θεραπευτών αποτελείται από τον Σπίθα, τον Φοίβο, τη Σύρα, τη Rumba, τη Μίλβα και τη Μοίρα. Όποιος θέλει να προσφέρει εθελοντικά τη βοήθειά του στην ομάδα μπορεί να επικοινωνήσει συμπληρώνοντας την φόρμα επικοινωνίας εθελοντών από το site www.therapydogs.gr η καλώντας στο 6971886881.

Κοινές ασθένειες σκύλων - Εμβολιασμός

Οι σκύλοι εμβολιάζονται στην Ελλάδα κατά 7 νοσημάτων (λεπτοσπείρωση, παρβοεντερίτιδα-”τύφος” , νόσος Carré-”μόρβα”, λύσσα, λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα, λοιμώδης ηπατίτιδα, Καλα-Αζάρ).

Λεπτοσπείρωση: Νόσημα βακτηριακής αιτιολογίας με μεγάλη σημασία για τη δημόσια υγεία (μεταδίδεται και στον άνθρωπο). Μεταδίδεται από δήγματα ποντικών και αρουραίων και μετά από επαφή με ούρα ή αίμα μολυσμένου ζώου. Η εμφάνιση της νόσου είναι οξεία και τα συμπτώματα πολύ έντονα. Ο σκύλος παρουσιάζει ανορεξία, κατάπτωση, εμετούς, πυρετό και μπορεί να εμφανίσει ηπατική βλάβη (ίκτερος, εκχυμώσεις, ρινορραγία) ή/και οξεία νεφρική ανεπάρκεια με ανουρία ή ολιγουρία (απουσία ή μείωση της παραγωγής του ούρου). Προσπάθεια αντιμετώπισης γίνεται με οροθεραπεία και ειδικά αντιβιοτικά με επιφυλακτική όμως πρόγνωση. Στις περιοχές αυξημένου κινδύνου (συνήθως αγροτικές περιοχές) ο εμβολιασμός γίνεται κάθε 6 μήνες για όλη τη ζωή του ζώου ενώ στα πρωτοεμβολιαζόμενα κουτάβια χρειάζονται δύο επαναλήψεις.
Παρβοεντερίτιδα-(“τύφος”):Αρκετά συχνή ιογενής γαστρεντερίτιδα που συνήθως προσβάλλει κουτάβια μέχρι 8-12 μηνών, ιδίως όσα είναι ελλιπώς εμβολιασμένα ή εντελώς ανεμβολίαστα. Ιδιαίτερα ευαίσθητα στον ιό είναι τα Rottweiler, αλλά γενικά σε όλα τα κουτάβια ο ιός προκαλεί συνήθως εντονότατη γαστρεντερίτιδα με πολλούς εμέτους κι αιμορραγική διάρροια υδαρούς σύστασης καθώς κι έντονη κατάπτωση και πλήρη ανορεξία. Η νοσηλεία με ορούς και ενέσιμα αντιβιοτικά και αντιεμετικά φάρμακα είναι η μόνη λύση, όμως και σε αυτή τη περίπτωση οι πιθανότητες θνησιμότητας είναι αρκετά αυξημένες. Ο ιός μεταδίδεται από κόπρανα μολυσμένου σκύλου και μπορούμε μηχανικά με τα χέρια μας ή τα υποδήματά μας να τον μεταφέρουμε στο κουτάβι μας αν έρθουμε σε επαφή με μολυσμένο σκύλο. Σκυλάκια κάτω των έξι μηνών πρέπει να εμβολιάζονται κατά του ιού τρεις φορές με διαστήματα 15-20 ημερών ανάμεσα στις επαναλήψεις.
Νόσος του Carré-(”μόρβα”):Ιογενές νόσημα λιγότερο συχνό σε σχέση με το προηγούμενο αλλά εξίσου σημαντικό και σοβαρό, το οποίο στα κουτάβια εμφανίζεται με συμπτώματα γαστρεντερίτιδας και αναπνευστικά συμπτώματα, τα οποία στα τελικά στάδια ακολουθούνται από την εμφάνιση νευρικών συμπτωμάτων (επιληπτικές κρίσεις, σπασμούς των μυών, απώλεια της συνείδησης) και συχνά τα ζώα καταλήγουν. Σε ενήλικα ζώα μπορεί να εμφανιστεί μόνο με νευρικά συμπτώματα και είτε να καταλήξει το ζώο στο θάνατο είτε να μείνουν χρόνια νευρολογικά προβλήματα. Τα κουτάβια κάτω των έξι μηνών εμβολιάζονται κατά του ιού τρεις φορές, όπως και για τη παρβοίωση.
Λύσσα: Ιογενές νόσημα πολύ σημαντικό για τη δημόσια υγεία. Μεταδίδεται μέσω του σάλιου των μολυσμένων ζώων (συνήθως από δαγκώματα). Εκδηλώνεται με νευρικά συμπτώματα και απάθεια η οποία συνήθως αργότερα εξελίσσεται σε υπερδιέργεση (μανιακή μορφή). Ευτυχώς, εξαιτίας των συστηματικών εμβολιασμών το νόσημα δεν έχει παρουσιαστεί στη χώρα μας τα τελευταία 50 χρόνια, όμως η σοβαρότητά του καθώς και το γεγονός ότι γειτονικές μας χώρες (π.χ. Τουρκία, Βουλγαρία) έχουν κατά διαστήματα κρούσματα λύσσας, επιβάλλει τη συνέχιση των εμβολιασμών κατά της νόσου. Το νόσημα μπορεί εύκολα να μεταδοθεί μέσω των συνόρων είτε από αδέσποτα κατοικίδια ζώα είτε από άγρια ζώα που επίσης προσβάλλονται από τον ιό (π.χ. αλεπούδες). Τα κατοικίδια ζώα εμβολιάζονται μια φορά το χρόνο κατά της λύσσας και για τα πρωτοεμβολιαζόμενα κουτάβια δε χρειάζεται επαναληπτική δόση.
Λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα:Σύνδρομο στο οποίο συμμετέχουν διάφοροι ιοί και βακτήρια, σημαντικότερα εκ των οποίων είναι ο αδενοϊός του σκύλου και η Bordetela Bronchiseptica, τα οποία και περιέχονται στα εμβόλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αφορά νεαρά κι ενήλικα ζώα. Συνήθως μεταδίδεται μετά από επαφή με άλλους σκύλους, παραμονή του σκύλου σε ξενοδοχείο σκύλων ή εκθέσεις ζώων κ.λ.π. και γενικά όπου συγχρωτίζονται πολλοί σκύλοι. Εμφανίζεται με αναπνευστικά συμπτώματα (βήχας, φτέρνισμα, έκκριμα από τις ρινικές κοιλότητες) που σε προχωρημένο στάδιο, αν υπάρχουν σοβαρές μικροβιακές επιπλοκές ή πρόκειται για πολύ νεαρό ή εξασθενημένο ζώο, μπορεί να επηρεάσει τη γενική κατάσταση του ζώου με την εμφάνιση πυρετού, απάθειας και ανορεξίας. Συνήθως η πρόγνωση είναι καλή και τα συμπτώματα υποχωρούν με κατάλληλη αντιβιοθεραπεία και χορήγηση βλεννολυτικών φαρμάκων. Τα κουτάβια χρειάζονται δύο επαναλήψεις του εμβολίου όταν πρωτοεμβολιάζονται.
Λοιμώδης ηπατίτιδα:Ιογενές νόσημα που προκαλείται από έναν αδενοϊό του σκύλου, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον ιό που προκαλεί την ηπατίτιδα στον άνθρωπο, ούτε και μεταδίδεται στους ανθρώπους. Προσβάλλει νεαρά αλλά κι ενήλικα ανεμβολίαστα ζώα. Εμφανίζεται με ανορεξία, κατάπτωση, εμέτους, απώλεια βάρους, πόνο στη ψηλάφηση της κοιλιάς και συμπτώματα ηπατικής ανεπάρκειας όπως ίκτερο. Προσπάθεια θεραπείας γίνεται με υποστηρικτική αγωγή με ορούς και αντιβιοτικά. Παρόλα αυτά η πρόγνωση είναι επιφυλακτική. Κουτάβια κάτω των έξι μηνών εμβολιάζονται τρεις φορές κατά της λοιμώδους ηπατίτιδας.

Σημείωση:Υπάρχει επίσης το εμβόλιο κατά του κορωναϊού, ο οποίος προκαλεί νόσημα συνήθως ήπιο και αυτοπεριοριζόμενο (εντερίτιδα και μέτρια κατάπτωση σε κουτάβια μέχρι 8-12 μηνών). Εξ αιτίας της ύπαρξης πληθώρας αντιγονικών στελεχών του ιού, τα συνήθη νεκρά εμβόλια δε δίνουν ικανοποιητική προστασία. Για τους παραπάνω λόγους το εμβόλιο αυτό χρησιμοποιείται κυρίως σε κυνοτροφεία λόγω του αυξημένου κινδύνου ο ιός αυτός να αποτελέσει την αφορμή εμφάνισης σοβαρής εντερίτιδας άλλης αιτιολογίας. Σε οικόσιτους σκύλους δεν κρίνεται απαραίτητος ο εμβολιασμός κατά του κορώναϊού.

Καλα-Αζάρ Η επίσημη κυκλοφορία του νέου εμβολίου -CaniLeish®- στη χώρα μας ανακοινώθηκε στις 15/1/2012 στο πλαίσιο επιστημονικής Ημερίδας που πραγματοποιήθηκε στο Συνεδριακό Χώρο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Κατά τη διάρκεια της Ημερίδας οι Έλληνες Κτηνίατροι (πανεπιστημιακοί και ελεύθεροι επαγγελματίες) ενημερώθηκαν λεπτομερώς σχετικά με το νέο εμβόλιο, τόσο από ξένους ομιλητές, οι οποίοι έχουν άμεση σχέση με την ανάπτυξη του εμβολίου, όσο και από εκπροσώπους του ελληνικού τμήματος της Γαλλικής εταιρίας κτηνιατρικών φαρμάκων που το ανακάλυψε. Ο κ. David McGahie (Ντέιβιντ Μαγκάχι), Κτηνίατρος και Διευθυντής του Ιατρικού Τμήματος της Virbac μίλησε για την ανάπτυξη, την εξέλιξη και την αποτελεσματικότητα του εμβολίου CaniLeish®. Ο κ. Paolo Bianciardi (Πάολο Μπιαντσιάρντι), Κτηνίατρος, Διπλωματούχος του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Παρασιτολογίας αναφέρθηκε στον απαραίτητο προεμβολιακό έλεγχο, ο οποίος πρέπει να γίνεται από τον κτηνίατρο. Η κ. Σοφία Λουκέρη, Κτηνίατρος και Διευθύντρια του Τεχνικού Τμήματος της Virbac Hellas, ενημέρωσε τους Έλληνες κτηνιάτρους για την ασφάλεια και τη χρήση του εμβολίου στην καθημερινή κλινική πράξη, καθώς και για όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζουν σχετικά με την κυκλοφορία του στην Ελλάδα.

Η ΛΕΪΣΜΑΝΙΩΣΗ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΝΟΤΙΑ ΕΥΡΩΠΗΗ λεϊσμανίωση του σκύλου είναι μια θανατηφόρος νόσος που προκαλείται λόγω της μόλυνσης από τα παράσιτα Leishmania (Λεϊσμάνια). Μπορεί να προσβάλλει διάφορα σπονδυλωτά είδη ζώων, κυρίως όμως τους σκύλους, ενώ μπορεί να προσβληθεί και ο άνθρωπος. Αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά κτηνιατρικά προβλήματα (και για τη χώρα μας), αλλά και ζήτημα δημόσιας υγείας σε περίπτωση που μεταδίδεται στον άνθρωπο (κυρίως σε γεωγραφικές περιοχές όπως η Βραζιλία και η Ασία). Παρά το ότι η λεϊσμανίωση είναι ζωανθρωπονόσος, στις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας για τον άνθρωπο.

Τι δεν πρέπει να τρώει ο σκύλος σας

Απαγορεύονται:
Όχι παγωμένο ή καυτό φαγητό (μπορεί να αρρωστήσει ή να δημιουργήσει στομαχικό πρόβλημα).
Γάλα φρέσκο ή εβαπορέ για ανθρώπους: Η λακτόζη που περιέχεται μπορεί να προκαλέσει διάρροιες και έντονα εντερικά προβλήματα. Στο εμπόριο κυκλοφορεί γάλα σε μορφή σκόνης ειδικό για κουτάβια.
Κόκαλα κοτόπουλου, αρνιού γιατί μπορεί να πνηγεί, ενώ θρυμματίζονται, γίνονται αιχμηρά και μπορεί να τρυπήσουν τον λαιμό ή το πεπτικό σύστημα. Η περιτονίτιδα αλλά και ο θάνατος από κόκαλο είναι δυστυχώς πολύ συνηθισμένα στα σκυλιά.
Πατάτες, ψωμί και άλλα αμυλούχα: Είναι άχρηστη τροφή που απλώς μπορεί να προκαλέσει διάρροια ή δυσπεψία.
Κρεμμύδια: Περιέχουν κάποια τοξική ουσία που καταστρέφει τα ερυθρά αιμοσφαίρια.
Χόρτα: Ερεθίζουν το πεπτικό σύστημα του σκύλου και τον οδηγούν σε κολίτιδα. σκύλος επιλέγει από μόνος του να φάει χόρτα, μόνο όταν έχει πρόβλημα δυσπεψίας και το κάνει για να προκαλέσει εμετό.
Σταφύλια: Προκαλούν προβλήματα στα νεφρά.
Σοκολάτα: Περιέχει «θειοβρωμίνη», μια τοξική για τα σκυλιά ουσία που μπορεί να προκαλέσει εμετούς, διάρροιες, καρδιακά προβλήματα, προβλήματα στο κεντρικό νευρικό σύστημα.
Γλυκά γενικότερα: Ο σκύλος από μόνος του έχει αυξημένη ποσότητα γλυκόζης. Κινδυνεύει λοιπόν από ζάχαρο, διαβήτη, υπερκινητικότητα, αλλά και πέτρα στα δόντια.
Αλμυρά: Παρότι είναι καλό να προσθέτουμε λίγο αλάτι στην μαγειρευτή τροφή του σκύλου, τα πολύ αλμυρά φαγητά υποχρεώνουν το σκυλί στην έντονη κατανάλωση νερού με αποτέλεσμα –ειδικά σε μεγαλόσωμες φυλές- διάφορα στομαχικά προβλήματα, με πιθανή μέχρι και την στροφή στομάχου.
Πολύ λιπαρά: Η πέτσα του κοτόπουλου το μόνο που προσφέρει είναι «κακές» θερμίδες, ενώ συχνά προκαλεί διάροια.
Καφές: Η καφείνη πιθανόν να προκαλέσει καρδιακά ή στομαχικά προβλήματα.
Αλκοόλ: Προκαλεί καρδιά προβλήματα και προβλήματα στο Κεντρικό Νευρικό Σύστημα.
Ο σκύλος χρειάζεται το προσωπικό του, ξεχωριστό φαγητό - δεν είναι σκουπιδοτενεκές! Το να ταΐζουμε το σκυλί μας με τα αποφάγια μας (είναι πολύ συνηθισμένη η νοοτροπία ότι «αυτό έχουμε, αυτό θα φάει») αποτελεί ότι χειρότερο μπορούμε να του κάνουμε. Εξίσου βέβαια λάθος είναι να ταΐζουμε τον σκύλο μας με ότι του αρέσει.

Σκύλος, ο καλύτερος και παντοτινός φίλος του ανθρώπου

Ο μύθος λέει πως όταν ο θεός χώριζε τα ζώα από τον άνθρωπο με ένα δυνατό ποτάμι, ο σκύλος πήδηξε στο ποτάμι και στάθηκε δίπλα στον άνθρωπο. Ξεκινώντας από τα πρώτα κυνοειδή που πρώτα αυτά μας πλησίασαν, ο σκύλος παραμένει αιώνες στις υπηρεσίες μας. Από κουτάβι μας αγαπάει μέχρι τα βαθιά του γεράματα.
Ο σκύλος εξελίχθηκε μέσα στο χρόνο και ανάλογα με τις ανάγκες κάθε φορά. Έτσι θα βρούμε σκυλιά πελώρια που φτάνουν και τα 100 κιλά και σκυλιά μινιατούρες που δεν ξεπερνούν το ένα κιλό. Σκυλιά για σαλόνια και σκυλιά που σώζουν ανθρώπους από νερό ή χιόνι. Σκυλιά με μακρύ τρίχωμα, με μεσαίο τρίχωμα, με κοντό τρίχωμα ακόμα και άτριχα για αλλεργικούς. Σκυλιά περήφανα και υπεύθυνα και σκυλιά που μας διασκεδάζουν. Σκυλιά που μας προστατεύουν και σκυλιά με απίθανη νοημοσύνη που μας βοηθάνε, όπως τα σκυλιά οδηγοί τυφλών. Ότι και να πει κανείς για αυτά θα είναι λίγο. Ένα είναι σίγουρο, ας τους δώσουμε την αγάπη και την αξία που δικαιούνται. Φίλοι σκύλοι σας αγαπάμε.

Οι 10 πιό έξυπνες ράτσες σκυλιών του κόσμου

Ο Stanley Coren στην καριέρα του μετατοπίζεται προς τη μελέτη της συμπεριφοράς του σκύλου και της σχέσης που έχουν οι άνθρωποι με τα σκυλιά τους. Αυτή η μετατόπιση μακριά από νευροψυχολογικές έρευνα επισημαίνονται επίσης μια αλλαγή στην εκδοτική στρατηγική του, μακριά από την ενιαία μελέτη δημοσιεύσεις σε ερευνητικά περιοδικά, με τη δημοσίευση των νέων στοιχείων του ως μέρος του υλικού που παρουσιάζεται σε μορφή βιβλίου. Πολλά από τα βιβλία του για τα σκυλιά που ήταν μέχρι τώρα αδημοσίευτα περιέχουν εμπειρικά δεδομένα. Για παράδειγμα, το βιβλίο του «Η νοημοσύνη των σκυλιών» βασίζεται σε μια έρευνα που έστειλε σε όλους τους δικαστές υπακοής σκυλιών στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, και είχε ως αποτέλεσμα την κατάταξη των 110 φυλές σκύλων με νοημοσύνη.

Αυτή είναι η λίστα του με τα εξυπνότερα σκυλιά.
1. Border Collie
2. Poodle
3. German Shepherd
4. Golden Retriever
5. Doberman Pinscher
6. Shetland Sheepdog
7. Labrador Retriever
8. Papillon
9. Rottweiler
10. Australian Cattle Dog

Ποιές είναι οι δυνατότερες φυλές σκύλων

Τα καλύτερα σκυλιά φύλακες

Μαλτέζ - Maltese Dog - Πληροφορίες για τη ράτσα σκύλου

• Μαλτέζ - Maltese Dog

Η αρχαιότερη καταγραφή αυτής της φυλής βρέθηκε σε ένα ελληνικό αμφορέα στην ετρουσκική πόλη του Vulci , στην οποία Μάλτας-σαν σκύλος απεικονίζεται μαζί με τη λέξη Μελιταίε. Οι αρχαιολόγοι σήμερα θεωρούν οτι ο αρχαίος αθηναϊκός αμφορέας χρονολογείται γύρω στο 500 π.Χ. Αναφορές στο σκυλί μπορεί επίσης να βρείτεί στην αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή λογοτεχνία. Σήμερα θεωρείται σκυλί της Μάλτας και για αυτό ονομάζεται Μαλτέζ. Ο Αριστοτέλης ήταν ο πρώτος που ανέφερε το όνομα του Melitaei Catelli , όταν συνέκρινε το σκυλί με ένα μάστιφ , γύρω στο 370 π.Χ. Τα μαλτέζ έχουν ελαφρώς στρογγυλεμένο κρανίο, ένα μαύρο κουμπί γιά μύτη και σοκολατένια μάτια. Το σώμα του είναι συμπαγές με το μήκος ίσο με το ύψος. Τα αυτιά σε πτώση και μακριά μαλλιά, τα δε μάτια περιβάλλονται από πιο σκούρα απόχρωση του δέρματος, που ονομάζεται "φωτοστέφανο" και δίνει στα Μαλτεζάκια εκφραστικό βλέμμα Όταν δεν τα βλέπει ο ήλιος πολύ αυτά τα σκυλιά, το χρώμα της μύτη τους μπορεί να εξασθενίσει και να γίνουν ροζ ή ανοιχτό καφέ χρώμα. Αυτό αναφέρεται συχνά ως "μύτη το χειμώνα" και πολλές φορές θα γίνει μαύρο και πάλι με αυξημένη έκθεση στον ήλιο.

Είναι χαρούμενο, έξυπνο, πιστό και υπάκουο σκυλί, αφοσιωμένο στον ιδιοκτήτη και την οικογένεια. Συνυπάρχει με άλλα κατοικίδια.

Ιατρικά:

Προδιάθεση για εγκαύματα από έκθεση στον ήλιο, προβλήματα στο δέρμα, στο αναπνευστικό, στα μάτια και στα δόντια και στο μηροκνήμιο. Ορισμένα μπορεί να είναι δύσκολο να ταϊστούν λόγω αδύναμης πέψης. Μπορεί να κρυολογήσουν εύκολα.

Μέγεθος:

• μικρά

Περιποίηση:

• αρκετή

Χρησιμότητα:

• συντροφιά

Εκπαίδευση:

• ελάχιστη

Ιατρικά:

• πολυ λίγα

Περιβάλλον:

• Μόνο μέσα στο σπίτι

Ιδιοσυγκρασία:

• Αξιόπιστος
• Γοητευτικός

Πως να επιλέξω τον κατάλληλο (για εμένα) σκύλο ?

Επιλέγοντας έναν σκύλο.

Τα σκυλιά μπορούν να γίνουν καταπληκτικοί σύντροφοι και μπορούν να προσφέρουν χαρά και ευχαρίστηση στους κηδεμόνες / ιδιοκτήτες τους.

Δεν πρέπει όμως να παραβλέψουμε το γεγονός ότι αποτελούν και μία δέσμευση μεγάλου χρονικού διαστήματος. Μερικές από τις φυλές μπορούν να φτάσουν μέχρι και την ηλικία των 16 με 17 ετών. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνει ένας μακροπρόθεσμος προγραμματισμός αν σκέφτεστε να αποκτήσετε έναν σκύλο. Παράλληλα θα πρέπει να αναλογιστείτε τον χρόνο και την ενέργεια που απαιτείται ειδικότερα στην εκπαίδευση του σκύλου αλλά και στις καθημερινές του βόλτες. Θα πρέπει να εξακριβώσετε αν ταιριάζει ο σκύλος στον τρόπο ζωής σας και αν πραγματικά έχετε την ικανότητα να δεσμευθείτε με την απόκτηση ενός σκύλου.

Προετοιμασία για την απόκτηση σκύλου.ΠΡΙΝ σκεφτείτε ποιόν σκύλο θέλετε ελάτε σε επαφή με υπεύθυνους ιδιοκτήτες σκύλων, μιλήστε μαζί τους, βγάλτε βόλτα τον σκύλο μαζί με τον ιδιοκτήτη του και στην συνέχεια μόνοι σας. Κρατήστε έναν σκύλο στο σπίτι σας για ένα διάστημα 2 εβδομάδων έτσι ώστε να ζήσετε από «πρώτο χέρι» τι σημαίνει να ζεις μαζί του. Μιλήστε με ανθρώπους που έχουν κουτάβια αν στόχος σας είναι να αποκτήσετε κουτάβι. Γνωρίστε από κοντά την εκπαίδευση σκύλων για να μάθετε εκ των προτέρων τι σημαίνει και πως γίνεται ( www.positive-training.gr ). Όσο καλύτερα προετοιμασμένοι είστε, τόσο καλύτερα θα είναι για σας όταν αποκτήσετε τον τετράποδο φύλο σας.

Αν πάλι αποφασίσετε ότι δεν θέλετε σκύλο, σίγουρα είναι καλύτερα να την πάρετε την απόφαση αυτή ΠΡΙΝ μπει ο σκύλος στην ζωή σας. Υπάρχουν πάρα πολλά σκυλιά που στερούνται του να τα πάει κάποιος μια βόλτα, αν πραγματικά αυτό είναι που θέλετε αποφεύγοντας και την ευθύνη που απορρέει για 24 ώρες το 24ωρο, 7 μέρες την εβδομάδα, 365 μέρες τον χρόνο. Ο σκύλος πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα μέλος της οικογένειας με τις ιδιαίτερές του ανάγκες.

Τα βασικά για την επιλογή του σκύλου.

Τα χαρακτηριστικά της φυλής σίγουρα επηρεάζουν την δυνητικότητα του σκύλου όμως τα σκυλιά επηρεάζονται εξίσου από τις αρχικές τους

εμπειρίες όπως είναι η κοινωνικοποίηση και σίγουρα από την εκπαίδευση, την διατροφή και την άσκηση. Τα κουτάβια για παράδειγμα κληρονομούν και διδάσκονται από τους γονείς τους χαρακτηριστικά συμπεριφορών. Για τον λόγο αυτό είναι πολύ καλή ιδέα να γνωρίσει κανείς τους γονείς του κουταβιού που θα αποκτήσει. Είναι ευκολότερη η διαχείριση σκυλιών αν η μητέρα τους είναι φιλική και έχουν σωστά κοινωνικοποιηθεί ως κουτάβια, παρά αν ζουν σε ένα απομονωμένο γκαράζ ή έξω από το σπίτι. Τα κουτάβια που μεγαλώνουν μέσα στο χώρο του σπιτιού όπου μπορούν με ασφάλεια να παρατηρούν μεγάλη δραστηριότητα και να βλέπουν ανθρώπους κοντά τους, έχουν πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να θεωρήσουν ως ενήλικες τους ανθρώπους ως φίλους τους.

Η επαφή με φιλικά σκυλιά είναι πολύ σημαντική για τα κουτάβι αλλά και τους μεγαλύτερους σε ηλικία σκύλους. Μέσω της συναναστροφής αυτής θα αναπτύξουν μεγαλώνοντας τους σωστούς τρόπους επικοινωνίας και σχέσεων με τα άλλα σκυλιά και θα αποφευχθούν προβλήματα συμπεριφοράς.

Στην περίπτωση που πρόκειται να αποκτήσετε όχι κουτάβι αλλά μεγαλύτερο σε ηλικία σκύλο, θα ΠΡΕΠΕΙ να ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕΤΕ ότι ο εκτροφέας που θα επιλέξετε κοινωνικοποιεί το σκυλί σας ΚΑΙ με άλλα σκυλιά ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ με την μητέρα του και τα αδέρφια του.

Οι σημαντικότητα των πρώτων εμπειριών σημαίνει ότι είναι πολύ καλύτερα να γνωρίζετε τον εκτροφέα απ ότι να πάρετε ένα σκύλο από κάποιον τυχαίο. ΠΡΙΝ την συναλλαγή σας μάθετε για τον εκτροφέα από πολλές και διαφορετικές πηγές. Διασταυρώστε απόψεις και γνώμες.

Τα κουτάβια που διαφημίζονται μέσω αγγελιών, το πιθανότερο είναι να μην έχουν κοινωνικοποιηθεί. Πιθανότατα να έχουν άλλου είδους προβλήματα υγείας. Αν αγοράζετε κουτάβια από αμφίβολα μέρη όχι μόνο διαιωνίζετε προβλήματα, αλλά ενθαρρύνετε και λαθεμένους εκτροφείς οι οποίοι ΔΕΝ σέβονται την ζωή των ζώων αλλά στόχο τους έχουν μόνο το κέρδος.
Ακόμα και δωρεάν αν σας δίνουν τον σκύλο και φυσικά δεν είναι εκτροφείς σκεφτείτε ΓΙΑΤΙ επέτρεψαν οι ιδιοκτήτες την γέννα και δεν στείρωσαν τον σκύλο ή την σκύλα τους ?

Ο οποιοσδήποτε δίνει ένα σκύλο θα πρέπει να ενδιαφέρετε για την τύχη του. Για τον λόγο αυτό μην σας φανεί παράξενο αν σας βομβαρδίσουν με πολλές ερωτήσεις. Το κάνουν διότι νοιάζονται να μάθουν αν θα είστε υπεύθυνος ιδιοκτήτης. Να ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ αν δεν σας ρωτήσουν. Μήπως θέλουν να ξεφορτωθούν τον σκύλο ?

Οι σωστοί και υπεύθυνοι εκτροφείς θα σας προσφέρουν βοήθεια και αφού ο σκύλος θα έχει εγκατασταθεί στο νέο του σπίτι και θα δεχθούν να πάρουν πίσω τον σκύλο αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

Και κάτι πολύ σημαντικό.

Πολλά από τα σκυλιά που βρίσκονται σε κέντρα συλλογής (σωματεία, φιλοζωικές οργανώσεις κλπ) είναι άστεγες ψυχές που κατέληξαν εκεί διότι οι ιδιοκτήτες τους αρρώστησαν, πέθαναν ή χώρισαν. Δυστυχώς όμως τις περισσότερες φορές καταλήγουν στον δρόμο από την ανευθυνότητα των ιδιοκτητών που τα αντιμετωπίζουν ως κάτι εφήμερο και αναλώσιμο και από την άρνηση να σκεφτούν ολοκληρωμένα και να στειρώσουν τα ζώα τους (αρσενικά και θηλυκά). Για του λόγου το αληθές, ρωτήστε γύρω σας και μετρήστε πόσους ιδιοκτήτες σκύλων θα βρείτε που ΔΕΝ είναι εκτροφείς και ΔΕΝ έχουν στειρώσει τον σκύλο ή την σκύλα τους χωρίς να έχει κάνει έστω και μία γέννα. (Ο γράφων έχει 3 αρσενικά σκυλιά ημίαιμα. Το πρώτο στειρώθηκε 7 μηνών και τα άλλα 2 μόλις ήρθαν στην κατοχή του.)

Ωστόσο τα σκυλιά αυτά είναι καταπληκτικά. Τα βρίσκεις σε μεγάλη ποικιλία μεγεθών και χρωμάτων και αποδεδειγμένα είναι ποιο ανθεκτικά στις ασθένειες από τις ράτσες. Έχουν την ανάγκη μας και αναζητούν ένα σπιτικό, φροντίδα και προπάντων αγάπη. Ναι, δεν έχουν pedigree / χαρτιά όμως έχουν την ίδια αφοσίωση και εξυπνάδα με τους ποίο τυχερούς συγγενείς τους.

Ίσως οι ανάγκες τους σε εκπαίδευση να είναι μεγαλύτερες αφού θα πρέπει να τα βοηθήσετε να ξεπεράσουν προβλήματα που δεν επέλεξαν να έχουν. Ίσως θα πρέπει να αφιερώσετε περισσότερο χρόνο, όμως θα έχετε κάνει καλό τόσο σε εσάς όσο και στον σκύλο.

Όλοι οι σκύλοι είναι ψυχές του Θεού και δεν κατηγοριοποιούνται.

Αγαπήστε τους ότι και αν είναι, και φερθείτε τους όπως τους αξίζει.

Ίσως αργότερα

Τα σκυλιά απαιτούν δέσμευση και ίσως δεν είστε έτοιμοι για έναν σκύλο αλλά φυσικά χαίρεστε να είστε μαζί τους.

ΔΕΝ είναι απαραίτητο να γίνετε ιδιοκτήτες σκύλου. Πιθανότατα ο γείτονας θα σας είναι ευγνώμων αν του προσφέρατε βοήθεια για τον σκύλο του όσο εκείνος είναι στην δουλειά ή σε διακοπές. Επίσης άτομα μεγαλύτερης ηλικίας θα δεχθούν ευχαρίστως την προσφορά σας για βοήθεια σχετικά με τον τετράποδο φίλο τους. Σκεφθείτε την εθελοντική εργασία σε κάποια οργάνωση ή σωματείο. Υπάρχουν πραγματικά πολλοί τρόποι να απολαμβάνει κανείς την συντροφιά ενός σκύλου, χωρίς ουσιαστικά να έχει δικό του.